توان سنجی و بررسی شاخص های فیزیولوژیک آمادگی جسمانی در پایوران ارتش جمهوری اسلامی ایران

مقدمه: آمادگی جسمانی از مهمترین ویژگی هایی است که سبب برتری ارتش ها در میدان نبرد می شود. در این مطالعه سعی می شود تا ضمن بررسی آمادگی فعلی پایواران ارتش جمهوری اسلامی ایران (آجا) همبستگی برخی شاخص های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی با معیارهای آمادگی جسمانی سنجیده شده و در پایان برخی از این نشانگرها به عنوان شاخص های آمادگی جسمانی پیشنهاد شوند.روش بررسی: در این مطالعه 200 آزمودنی شرکت داشتند که پیش از شروع مورد معاینه قرار گرفتند تا منع پزشکی تست های ورزشی را نداشته باشند پس از آن پرسشنامه مربوط به اطلاعات دموگرافیک و سابقه بیماری و مصرف دارو را پر کردند. سپس قدرت عضلانی، انعطاف پذیری عضلات، آمادگی قلبی تنفسی و شاخص های عروقی بصورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفت و در انتها شاخص های چربی و قندخون افراد سنجیده شد. در پایان داده های بدست آمده به روش رگرسیون خطی آنالیز شده و بهترین مدل پیش بینی کننده های آمادگی جسمانی تعیین شد.یافته ها: میانگین متوسط قدرت عضلانی 7/13 ±52/48 و میانگین حداکثر قدرت عضلانی 6/18 ±77 بوده است. میانگین میزان انعطاف نیز 92/9 ±44/42 بوده است. بهترین مدل پیش بینی کننده مسافت طی شده در تست ورزش و همچنین مدت زمان تحمل تست ورزش به ترتیب 69% و 6/74% قادر به پیش بینی بود.بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد ترکیب شاخص های عروقی و شاخص های ترکیب بدنی قادر به پیش بینی میزان آمادگی جسمانی افراد باشد از اینرو انجام مطالعات بیشتر در یگان های عملیاتی آجا پیشنهاد می گردد.

Evaluation of anthropometric and physiological indices for physical conditions of military soldiers of Islamic Republic of Iran

Background: Physical fitness is one of the most important causes of superiority in the battle fields so determining and ability to predict fitness is always an important goal for all armed forces universally. In this project the authors try to measure physical f itness of Iranian army personnel and simultaneously measure some of the physiologic indices to investigate their relationship with physical fitness indices.Materials and methods: 200 personnel of Iranian Army aged 22 to 59 years old enrolled in the study. First the subjects filled a questionnaire about their history of previous illnesses then physical examination was performed by a sport medicine specialist, followed by Anthropometric and flexibility measurements and the body composition estimation using Bioelectric Impedance Analyzer. The cardiorespiratory fitness of subjects was measured. Fasting serum total cholesterol, Triglyceride, LDL, HDL and FBS and Hemoglobin concentration were also measured. The data were analyzed using Enter and Backward Linear Regression and the best model for predicting physical fitness indices determined.Results: The mean average and maximal force of subjects were 48.52 ±13.7 and 77 ±18.6. The mean flexibility measured using Sit Reach test was 42.44 ±9.92. We could find statistically significant relations between Fitness indices and physiologic Biomarkers but only two models could predict the variation of Stress test time and distance (R2=0.746, P Value<0.001).Conclusion: Estimation of cardiorespiratory fitness using measured biomarkers is possiblei it is highly suggested to measure indices and physiologic biomarkers in operational personnel of army.