بررسی افت شنوایی ناشی از صدا در پرسنل فرودگاه یزد در سال 90-1389

مقدمه: افت شنوایی ناشی از صدا (nihl) بیماری پیچیده ای است که با اثر متقابل عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. یکی از منابع صوت بلند، محیط فرودگاه است که کارکنان و ساکنان مجاور با صوت آن مواجهند. هدف از مطالعه تعیین فراوانی nihl در کارکنان فرودگاه شهید صدوقی یزد در سال 90-1389 بود.روش بررسی: در این مطالعه ی توصیفی با نمونه گیری متوالی از کارکنان بخش های مختلف فرودگاه، 106 نمونه جمع آوری شد. سه مدل تقسیم بندی براساس شدت صدای محیط کار، سابقه کاری و ساعات کار روزانه کاری استفاده شد. شنوایی افراد با ادیومتری تون خالص سنجیده شد. شدت صدای محیط کار نیز در مکان ها و حالت های مختلف عملیات پرواز و غیرپرواز اندازه گیری شد.یافته ها: صوت موجود در فرودگاه، متناوب بود و شدت آن در بعضی موقعیت های کاری از 85 دسی بل فراتر می رفت. از موقعیت های پروازی بیشترین شدت صوت به ترتیب در هنگام آماده برای پرواز بر روی باند ، فرود و صعود داشتند. (به ترتیب 7/92، 5/86 و 9/85 دسی بل) از موقعیت های غیر پروازی، مولد برق ، آژیر بخش ایمنی زمینی و دستگاه هدایت پرواز شدت های صوت بالاتر از حالت های پروازی داشتند. (به ترتیب 109، 103 و 4/94 دسی بل) براساس ادیومتری تون خالص، فراوانی افت قابل توجه آستانه ی شنوایی در فرکانس های 4، 6 و 8 هزار هرتز بالاتر بود که در گوش راست به ترتیب 7/8، 6/14 و 4/18% و در گوش چپ به ترتیب 2/13، 21 و 2/16% بود. 33% از کارکنان به nihl دچار بودند. میزان nihl در افراد مواجه با صوت بلند نسبت به افراد غیرمواجه بالاتر بود (1/42% در مقابل 9/28%؛ 039/0=p). سال های سابقه ی کار در بروز nihl موثر بود (001/0> p) ولی ساعات کار روزانه بر ایجاد nihl اثری نداشت.بحث و نتیجه گیری: هر چند صدای محیط فرودگاه فقط در معدودی از موقعیت ها از حد مجاز فراتر می رود ولی سبب کاهش شنوایی در افرادی که با آن مواجهه دارند، می گردد.

Assessment of noise-induced hearing loss in the staff of Yazd Airport, 2010-2011

Background: Noiseinduced hearing loss (NIHL) is a complex disease caused by interaction of genetic and environmental factors. Airport environment, as a source of noise, imposes loud noise on its staff and adjacent inhabitants. The aim of this study was to determine frequency of NIHL in staff of Yazd (Shahid Sadoughi) Airport in 20I02011.Materials and methods: In this descriptive study, 106 subjects were collected by consecutive sampling from different parts of the airport. Three types of classification were applied, on the basis of workplace noise intensity, employment years, and daily work hours. Auditory status was assessed by pure tone audiometry. Workplace noise levels were also measured in flight and nonflight situations.Results: The airport noise was intermittent and its intensity exceeded 85 dB in some situations. Among flight situations highest intensities were recorded respectively at the time of on the runway , ready to fly , descent and ascent Among nonflight situations, electricity generator , siren of ground security and flight guidance consul had intensities higher than flight situations. (Respectively 109,103, and 94.4 dB) Regarding pure tone audiometry, significant decrease of hearing threshold was more frequent at 4, 6 and 8 kHz (i.e. 8.7%, 14.6% and 18.4% respectively in right ear, and 13.2%, 21% and 16.2% respectively in left ear).Thirty three percent of staff had NIHL. NIHL rate was higher in exposed subjects than nonexposed ones (42. 1% vs. 28.9% Pvalue=0.039). Although, employment years had a significant impact on NIHL (p<0/001), daily work hours had no effect.Conclusion: Airport environment noise caused hearing loss among airport staff, although it exceeded nonhazardous level only in few conditions.