مقایسه تاثیر افشانه متوکسی فلوران (پنتروکس) با مورفین و پتیدین برای کنترل درد مجروحین عملیاتی

مقدمه: درد در بسیاری از بیماریها دیده می شود و گاه به صورت درمان نشده باقی می ماند از سوی دیگر با توجه به اینکه طب رزمی یکی از وظایف اصلی بهداشت و درمان نیروهای مسلح است، کنترل درد مجروحین عملیاتی با دارویی غیر مخدر و یا جایگزین کردن داروهای کنترل درد مخدر و اعتیاد آور فعلی با دارویی موثر که اعتیادآور نباشد ضروری است. هدف این مطالعه تعیین میزان تاثیر افشانه متوکسی فلوران (پنتروکس) بر کنترل درد مجروحین و مقایسه آن با پتیدین و یا مورفین تزریقی بود. روش بررسی: این طرح به روش تجربی و در بین 71 نفر از مجروحین عملیاتی که در طول سال 1388 به بیمارستان نظامی در تهران اعزام و بستری شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفت. برای مقایسه میزان تاثیر داروها مقیاس استاندارد درد (مقیاس مک گیل) به کار گرفته شد. برای تحلیل داده ها از روش های آمار مقایسه ای و توصیفی استفاده شد. یافته ها: برای کنترل درد 41 نفر از مجروحین، داروی پتیدین و یا مورفین تزریقی و برای کنترل درد 30 نفر از مجروحین، افشانه پنتروکس مورد استفاده قرار گرفت. نتایج این مطالعه به طور قطع حاکی از آنست که افشانه پنتروکس به راحتی در مجروحین هوشیار، بدون عوارض قابل توجهی می تواند مصرف شود اما به کاهش درد آنها کمک شایانی نمی کند. در مقابل مصرف پتیدین یا مورفین به کاهش درد مجروحین کمک چشمگیری می نماید. بحث و نتیجه گیری: پنتروکس نمی تواند جایگزین مناسبی برای پتیدین و مورفین در کاهش درد مجروحین عملیاتی باشد.

Comparison of inhaled methoxyflurane and injection of morphine/pethidine for pain relief operational injured patients

Background: Pain among patients is prevalent and often remains untreated. On the other hand, given that military medicine is one of the main tasks of the Armed Forces Health, pain relief for battlefield wounded soldiers with nonnarcotic medications or replacing the current narcotics with an effective nonaddictive drug is necessary. The aim of this study was to determine the effect of inhaled methoxyflurane (Penthrox reg;) on pain control of injured patients and comparison it with injection of pethidine/morphine. Materials and methods: In this experimental study, 71 wounded patients were included who were admitted to Nezaja hospitals in Tehran in 2009. To compare the effectiveness of medications standard pain scale (McGill) was used. Descriptive and comparison analyses were performed for data analysis. Results: Totally, pain was treated with pethidine/morphine and penthrox reg; with in 41 and 30 patients, respectively. The results strongly indicate that penthrox reg; can easily be used for conscious injured battlefield patients without significant complications, but it had no a great help for their pain relief. In contrast, pethidine/morphine significantly reduced the pain of wounded patients. Conclusion: Penthrox reg; may not be an alternative to pethidine/morphine for pain relief among battlefield Wounded soldiers.