تاثیر فعالیت استقامتی در شرایط محیطی مختلف بر پاسخ سیستم ایمنی

مقدمه: فعالیت ورزشی می تواند به تغییرات سیستم ایمنی منجر شود. نشان داده شده است محیط های غیرطبیعی منبع مهم استرس فیزیولوژیکی هستند که می توانند باعث اختلال در عملکرد طبیعی سیستم ایمنی شوند. لذا هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک جلسه فعالیت استقامتی طولانی مدت در شرایط هایپوکسی نورموباریک و نورموکسی بر پاسخ سیستم ایمنی در مردان غیر فعال می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 8 مرد جوان غیر فعال (سن 5/0 ±25 سال و قد 4/5 ±174 سانتی متر، وزن 5/4 ±62کیلوگرم؛ حداکثر بازده کاری در شرایط هایپوکسی 41/13 ±159 و در شرایط نورموکسی21/8 ±171) به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. آزمودنی ها پروتکل فعالیت تداومی را در شرایط هایپوکسی نورموباریک (3/15 تا 5/15 درصد اکسیژن تقریباًً برابر ارتفاع 2500 متر) و همین پروتکل را در شرایط نورموکسی در دو هفته مجزا اجرا کردند. نمونه های خونی قبل، بلافاصله و 2 ساعت بعد از فعالیت گرفته شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد که شرایط محیطی نمی تواند تفاوت معناداری را در شمار گلبول های سفید ایجاد کند. ولی در سایر متغیرهای هماتولوژی خون توانست تغییرات معناداری را در میزان نوتروفیل (013/p=)، لنفوسیت (001/p=)، پلاکت (012/p=) و هماتوکریت (037/p=) مردان غیر فعال ایجاد کند. زمانی که تغییرات بین گروهی مقایسه گردید، فقط گلبول سفید به دنبال فعالیت در هر دو شرایط تغییر معناداری داشته است ولی سایر متغیرها فقط در شرایط هایپوکسی تغییرات معناداری را نشان داده اند. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که فعالیت استقامتی در ارتفاع 2500 متر موجب افزایش فاکتورهای سیستم ایمنی می شود. و این افزایش در شرایط هایپوکسی به نسبت شرایط نورموکسی در افراد غیرفعال بیشتر است.

The effect of exercise on the immune response in different environmental conditions

Abstract Background: Exercise could change the immune system. It is illustrated that abnormal environments are the primary source of physiological stresses which can disarrange the function of immune system. The purpose of this study was to investigate the effects of high volume exercise (HVE) in hypoxia and normoxia conduction on the immune system response in selected inactive men. Materials and methods: In this study, eighth inactive young men (age 25.50 ±5 years, height 174 ±5.4 cm, weight 62 ±4.5 kg, and maximum work output in hypoxia conduction 159 ±13.41 and in normoxia conduction 171 ±8.21) were selected as subjects. Subjects performed protocol of highendurance exercise in normobaric hypoxia conduction (15.3%15.5% O2, an altitude of approximately 2500 m) and normoxia in two separate weeks. Blood samples was taken immediately before and two hours after exercise. Results: The results of ANOVA method (repeated measures) was explained that environmental conditions can rsquo;t cause significant differences in the number of white blood cells. But other hematology variables have been significantly changed, in neutrophil levels (P=0.013), lymphocytes (P=0.001), platelets (P=0.012), and hematocrit (P=0.037). When variations between groups was evaluated, it was shown that only white blood cells had a significant change in both conditions, but the other variables have significant changes only in hypoxic condition. Conclusion: Our results showed that endurance exercise in 2500 m height has drastic effect on immune system factors and this situation was obviously dominant in hypoxia versus normoxia conduction.