بررسی مقایسه‌ای تخمین فاصله توسط خلبانان و غیرخلبانان

مقدمه: در دو آزمایش مجزا، دو گروه از خلبانان و غیرخلبانان برای ارزیابی اثر آموزش های قبلی و حرفه خلبانی روی دقت تخمین فاصله در محیط مجازی، مقایسه شدند. روش بررسی: 10 نفر خلبان و 10 نفر غیر خلبان در این مطالعه شرکت داده شدند. در آزمایش نخست، خطای تخمین فاصلهی دو گروه مذکور در حالت نگاه از بالا به پایین درمقایسه با حالت نگاه از پایین به بالا مورد ارزیابی قرار گرفت. در آزمایش دوم، خطای تخمین فاصله، در شرایط روشنایی زیاد و روشنایی کم ارزیابی شد. تمام اندازه ها در سه فاصلهی : 8/2 متری، 35/10 متری، و 39/14 متری به دست آمدند. یافته ها: در نگاه از بالا به پایین، گروه خلبانان خطای کمتری نسبت به غیر خلبانان در تخمین فاصله داشتند (05/0>p). مقادیر خطای تخمین در شرایط روشنایی کم نسبت به شرایط روشنایی زیاد، افزایش یافت (05/0>p). بحث و نتیجه گیری: به طور کلی توانایی تخمین فاصله در خلبانان و غیرخلبانان در محیط مجازی تفاوت قابل توجهی ندارد. با این وجود در نمایی با نگاه از بالا به پایین، کارایی خلبانان بهتر از غیرخلبانان بود.

Assess the scale of distance estimation by pilots and non-pilots

Abstract Background: In two experiments, two groups (pilots and nonpilots) were compared to assess the effect of prelearning and career on the accuracy of distance estimation in virtual environment. Materials and methods: Ten pilots and ten nonpilots were involved in this study. In the first experiment, the distance estimation error of two groups was assessed when looking from up to down versus looking from down to up. In the second experiment, distance estimation error was evaluated in photopic versus mesopic lighting conditions. All measures obtained in three distances: 2.8 m, 10.35 m and 14.39m. Results: In up to down looking, pilots group had lower errors than nonpilots .The value of error estimation was significantly higher in mesopic lighting conditions compere to photopic conditions. Conclusion: In general, the distances estimation in virtual environment had no significant differences between pilots and nonpilots.