تاثیر یک دوره تمرین شدید در شرایط هایپوکسی و نورموکسی بر سایتوکاین‌ها در پاسخ به فعالیت وامانده‌ساز

مقدمه: دستگاه ایمنی تحت تاثیر عوامل مختلفی مثل فعالیت بدنی قرار می گیرد. هدف تحقیق حاضر بررسی اثرات تمرین تناوبی شدید در شرایط هایپوکسی و نورموکسی بر سایتوکاین های پیش التهابی(il6,tnf alpha;,il1 beta;) در پاسخ به فعالیت وامانده ساز بود. روش بررسی: 16مرد فعال (سن 94/2 ±27/23 سال) به طور تصادفی به دو گروه فعالیت در شرایط هایپوکسی (14%: o2) و نورموکسی (21%: o2) تقسیم شدند. بار کار بیشینه (wmax) پیش از تمرینات برای تمای افراد مشخص شد. افراد قبل و پس از اتمام تمرینات، آزمون وامانده ساز مشابهی را انجام دادند که نمونه های خونی قبل و بلافاصله بعد از آزمون وامانده ساز گرفته شد. پروتکل تمرینی شامل 40 دقیقه تمرین، هر هفته 6 روز، در 2 هفته متوالی بود که شامل 5 دقیقه گرم کردن، 10 مرحله 3 دقیقه ای رکاب زدن (یک دقیقه با شدت 85%80%wmax و دو دقیقه با شدت 50% wmax) و 5 دقیقه سرد کردن بود. گروه اول تمرینات خود را در شرایط هایپوکسی و گروه دوم تمرینات خود را در شرایط نورموکسی انجام دادند. در این تحقیق از روش آماری تحلیل واریانس تکراری استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد تمرین در شرایط هایپوکسی موجب افزایش معنی دار در میزان il6 (002/0 (p=نسبت به شرایط نورموکسی شد اما تفاوت معنی داری در میزان il1 beta; (078/0p=) و tnf alpha; (72/0p=) دیده نشد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق تمرین تناوبی شدید در شرایط هایپوکسی می تواند سبب تعدیل سایتوکاین ها و افزایش سطوح il6 شود.

The effect continuous high-intensity interval training in hypoxia-normobaric and normoxi condition on serum cytokines in response to exhaustion exercise

Background: The immune system is influenced by many factors such as physical activity. The aim of this study was to examine the effects of intermittent severe exercise in hypoxia and normoxia on proinflammatory cytokines (IL6, TNF alpha;, IL1 beta;) in response to exhaustive exercise. Materials and methods: Totally, 16 male active (age 23.27 ±2.94years) were randomly divided into two groups: activity in hypoxic conditions (%14O2) and normoxia (%21O2). Maximum workload (Wmax) was determined before training for all participants. The same exhaustive tests were carried out before and after the exercise, which blood samples were taken before and immediately after exhaustive tests. The training protocol consisted of 40min of exercise, 6 days per week, for 2 weeks, which included a 5min warm up, 10 steps of 3min pedaling (one minute with an intensity of 8085% Wmax, and two minutes at 50% Wmax), and 5min cool down. The first group training was performed in in hypoxic conditions and the second group was in noemoxia. For data analysis repeatedmeasures analysis of variance was used. Results: The results showed that exercise in hypoxic conditions resulted in a significant increase in IL6 (p=0.002) than of the normoxia, but no significant difference in the IL1 beta; (p=0.078) and TNF alpha; (p=0.072) was observed. Conclusion: Based on the results of the present study, periodic extreme exercise in hypoxic conditions could modify cytokines and increase the levels of IL6.