بررسی تاثیر تمرین تناوبی با شدت زیاد و متوسط بر علائم پیش قاعدگی و برخی شاخص‌های سلامتی دختران جوان

مقدمه: فعالیت ورزشی اثرات گوناگونی بر شاخص های مختلف سلامتی از جمله سندرم پیش قاعدگی دارد که می تواند مربوط به ویژگی های متفاوت فعالیت باشد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات تناوبی با شدت زیاد و متوسط بر سندرم پیش قاعدگی، آمادگی قلبی تنفسی (crf) و شاخص توده بدنی (bmi) در دختران جوان بود. روش بررسی: شرکت کنندگان 60 دختر دانشجوی غیر ورزشکار سالم (جسمانی و روانی) بودند که به صورت تصادفی به دو گروه تمرینی با شدت زیاد (30 نفر) و گروه تمرینی با شدت متوسط (30 نفر) تقسیم شدند. قبل و بعد از برنامه تمرینی علائم پیش قاعدگی به وسیله پرسشنامه موس، حداکثر اکسیژن مصرفی با استفاده از آزمون کوپر و هم چنین bmi با اندازه گیری قد و وزن آزمودنی ها سنجیده شد. برنامه تمرینی شامل دویدن با شدت زیاد (80 تا 90% حداکثر ضربان قلب) یا دویدن با شدت متوسط (50 تا 60% حداکثر ضربان قلب) بود که به مدت 8 هفته، هر هفته یک جلسه اجرا شد. حجم تمرینات در هردو گروه یکسان سازی شد. برای مقایسه های آماری از آزمون تحلیل کوواریانس و تی وابسته استفاده شد. یافته ها: بعد از تمرینات تناوبی تفاوت معناداری در علائم روانی (708/0=p) و جسمانی (163/0=p) پیش قاعدگی و crf (183/0=p) بین دو گروه مشاهده نشد. ولی bmi گروه تمرین متوسط کمتر از گروه شدید بود (003/0=p). در هر دو گروه، تمرینات تناوبی با شدت متوسط و زیاد بر علائم جسمانی و روانی اثری نداشت اما هر دو شدت تمرین موجب کاهش معنی دار bmi و افزایش معنی دار crf (05/0 ge;p) شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان می دهد که تمرین با شدت متوسط و زیاد در برنامه تربیت بدنی عمومی تاثیر معنی داری بر علائم پیش قاعدگی ندارد اما در کاهش bmi و افزایش crf موثر است و تمرین با شدت متوسط تاثیر بیشتری بر کاهش bmi دارد.

Effect of high and average intensity interval training on premenstrual syndrome and some health indices of girls

Background: Physical activity influence differently on health indices including premenstrual syndrome (PMS) which can be related to various exercise characteristics. The aim of Present study was to evaluate the effect of interval training with high and average intensity on PMS, body mass index (BMI) and cardiorespiratory fitness (CRF) in young collegiate female students. Materials and methods: Participants were 60 nonathletic healthy (physically and psychologically) female collegiate students. They were selected and randomly divided into two groups of high intensity (n=30) and moderate intensity (n=30) interval training. Rating and intensity of premenstrual symptoms (using Moos questionnaire), CRF (Using Copper test) and BMI of participants were measured before and after training program. Training program included warm up for 20 minutes, following 35 minutes high intensity interval running (maximum heart rate 8090%) or moderate intensity running (maximum heart rate 5060%) and cooling down for 5 minutes for 8 weeks, once every week. Exercise volume was assimilated in both groups. Data was analyzed using covariance statistical testing and ttest. Results: Comparison of high and moderate intensity training groups indicated that there was no significant difference in psychological (p=0.708) and physical (p=0.163) symptoms of PMS and CRF (p=0.183) following exercise training. But BMI was significantly lower in average compared to high intensity groups (p=0.003). Within group evaluations indicated that interval training with high and moderate intensity does not affect significantly physical and psychological symptoms of PMS but decreases BMI and increase CRF significantly. Conclusion: High and moderate intensity exercise training in general physical education course does not affect significantly PMS but improve BMI and CRF. Average intensity training is more effective in reducing BMI.