اثر استرس بی‌حرکتی و جراحی بر غلظت هورمون گرلین، وزن بدن و غذای مصرفی در موش‌های صحرایی نر

مقدمه: در زندگی روزمره با استرس های مختلفی روبرو می شویم. این استرس ها موجب جواب های اتونوم، هورمونی و رفتاری مختلفی می شوند. یکی از هورمون هایی که ترشح آن تحت تاثیر استرس قرار می گیرد هورمون گرلین است. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر استرس جراحی و بی حرکتی بر غلظت گرلین خون، وزن بدن و غذای مصرفی در موش های صحرایی نر بود.روش بررسی: از40 سر موش صحرایی نر استفاده شد. غلظت گرلین سرم غذای مصرف شده و تغییر وزن بدن بدنبال استرس جراحی و استرس بی حرکتی (به مدت 7 روز) اندازه گیری شد. غلظت گرلین سرم با روش الایزا اندازه گیری گردید. در روز اول و هفتم وزن بدن اندازه گیری و مقدار تغییر وزن بدن در این مدت محاسبه گردید. مقدار غذای مصرف شده روزانه اندازه گیری شد.یافته ها: استرس بی حرکتی موجب افزایش معنادار غلظت گرلین سرم ( pg/ml 5/8 ±8/56 ) نسبت به گروه کنترل (pg/ml 7/3 ±7/31) شد. به دنبال استرس بی حرکتی میزان افزایش وزن بدن (g1 ± 3/2) نسبت به گروه کنترل (g 2 ±12) به طور معناداری کمتر بود. مصرف غذا به دنبال استرس بی حرکتی نسبت به گروه کنترل به طور معنادار افزایش یافت (g 3/371 در مقابل g11 ±287). استرس جراحی تاثیر معناداری برغلظت گرلین سرم، وزن بدن و مصرف غدا نداشت.بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه در این تحقیق فقط استرس بی حرکتی موجب تغییر معنادار غلظت گرلین، وزن بدن و مصرف غذا گردید. بنابراین به نظر می رسد اثر استرس بر سطح این متغیرها وابسته به نوع استرس باشد.

The effect of immobilization and surgery stress on serum ghrelin level, body weight, and food consumption in male rats

Background: In our daily life, we encounter with various types of stress. These stresses result to different autonomic, hormonal, and behavioral responses. One of the hormones that its secretion is affected by stress is called ghrelin. The aim of this study was to investigate the effect of immobilization and surgery stress on serum ghrelin level, food consumption, and body weight in male rats.Materials and methods: Forty Sprague Dawley male rats (200220 g weight) were used. The serum ghrelin level (via Elisa method), food consumption (with daily measurement), and changes in body weight (in seven days) were measured following the surgery and immobilization stress. Also, body weight was measured in the first and 7th day.Results: Compared to the control group, immobilization stress caused a significant increase in the level of serum ghrelin (56.8 ±8.5 vs. 31.7 ±3.7 pg/ml (and food consumption (371.3 vs. 287 ±11 g). The increase of body weight was lower than the control group (2.3 ±1 vs. 12 ±2 g). It was interesting to note that the surgical stress had no significant effect on the serum ghrelin level, food consumption, and body weight.Conclusion: In this work, only the stress of immobilization caused a significant change on the serum ghrelin level, food consumption, and body weight; so it seems that the effect of stress on these factors depends on the kind of stress.