مقایسه اثربخشی آموزش گروهی رویکرد مثبت‌نگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر بهزیستی روانشناختی و تابآوری افراد مبتلا به hiv

زمینه و اهداف: ایدز یکی از بزرگترین بیماری عفونی کشنده و مزمن در جهان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی آموزش گروهی رویکرد مثبت نگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر بهزیستی روانشناختی وتابآوری افراد مبتلا به hiv انجام گرفت. روش بررسی:  پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود. به این منظور 45 نفر از افراد مبتلا به hiv به صورت تصادفی انتخاب و در سه گروه 15 نفری (آموزش گروهی مثبت‌ نگر، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، و کنترل) قرار گرفتند. پرسشنامههای بهزیستی روانشناختی ریف و تاب‌آوری برای هر سه گروه اجرا شد (پیشآزمون). شرکت‌کنندگان گروههای آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای به صورت گروهی تحت آموزش قرار گرفتند. پس از دو هفته از اجرای آموزش، پس‌آزمون اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش گروهی مثبت‌ نگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در ارتقای بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری موثر است. بر اساس یافته‌ها، بین اثربخشی آموزش گروهی مثبت‌ نگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری بیماران مبتلا به hiv تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد که هر دو رویکرد (آموزش رویکرد مثبت نگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) اثرات سودمندی بر زندگی افراد مبتلا به hiv دارند.

comparison of the effectiveness of group training in a positive approach and acceptance and commitment treatment on psychological well-being and resilience in people with hiv

background and aims: aids is one of the largest deadly and chronic infectious diseases in the world. the present study was conducted with the aim of comparing the effectiveness of group training with a positive approach and acceptance and commitment therapy (act) on the psychological well-being and productivity of people with hiv.methods: the present study was a quasi-experimental study. for this purpose, 45 people with hiv were randomly selected and divided into three groups of 15 people (positive group training, act, and control). reef’s psychological well-being questionnaire and connor-davidson resilience scale were administered for all three groups (pre-test). the participants of the experimental groups were trained in eight sessions of 90 minutes. two weeks after the training, the post-test was performed. in order to analyze the data, covariance analysis was used.results: the results showed that positive group training and act were effective in promoting psychological well-being and resilience. based on the findings, there was no significant difference between the effectiveness of positive group training and act on psychological well-being and resilience of patients with hiv.conclusion: in summary, the results showed that both approaches (training of positive approach and act) have beneficial effects on the lives of people living with hiv.