مقایسه میزان عناصر سنگین وجذب هفتگی آن در برنج مصرفی تولید شده در مناطق مختلف استان گیلان

مقدمه: آلودگی برنج به فلزات سنگین و ورود آن به زنجیره غذایی می‌تواند صدمات جبران ناپذیری بر سلامت مردم و محیط زیست داشته باشد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان عناصر سنگین و جذب هفتگی آن در برنج مصرفی تولید شده در مناطق مختلف استان گیلان بود.روش بررسی: نمونه‌های برنج هاشمی تولیدی در شالیزارهای 9 منطقه استان گیلان انتخاب شدند. جهت تعیین میزان آلودگی برنج به فلزات سنگین با استفاده از دستگاه طیف سنجی جرمی پلاسمای القایی (icp-ms) استفاده شد. تجزیه واریانس یک طرفه و مقایسه میانگین بر اساس آزمون دانکن در سطح احتمال 5% برای 9 منطقه  به همراه گروه کنترل (10 تیمار) در سه تکرار برای عناصر کادمیوم، سرب، نیکل و کروم انجام گرفت.یافته‌ها : نتایج حاصل از تجزیه واریانس بیانگر اختلاف معنی‌دار بین مناطق مورد بررسی از نظر میزان غلظت فلزات سنگین اندازه‌گیری شده و همچنین اختلاف معنی‌دار با کنترل بود. سرب در تمامی مناطق از حد مجاز ( ppm2/0) بیشتر بود. فلز کروم به جز در مناطق رودسر، کوده و کومله در بقیه مناطق از حد مجاز (ppm 1) بیشتر بود. فلز نیکل در دو منطقه رشت و شاندرمن از حد مجاز(ppm 6/0) بیشتر بود. فلز کادمیوم در تمامی مناطق از حد مجاز (ppm1/0) کمتر بود. مقادیر اندازه‌گیری شده همه فلزات سنگین مورد مطالعه در حد مجاز دریافت هفتگی قابل تحمل (ptwi) برای انسان بر اساس استاندارد fao/who بوده است.بحث و نتیجه‌گیری: اگرچه میزان دریافت هفتگی قابل تحمل فلزات سنگین مورد ارزیابی برای انسان از طریق مصرف برنج در تحقیق حاضر از حد مجاز بالاتر نیست، اما مصرف سایر مواد غذایی آلوده به عناصر سنگین  به همراه برنج می‌تواند قابل ملاحظه و اثرات جبران ناپذیری داشته باشد.

comparison of the concentration of heavy elements and their weekly absorption in consumed rice planted in different regions of guilan province

background: contamination of rice with heavy metals and its entry into the food chain can cause irreparable damage to human health and the environment. the purpose of this study was to compare the concentration of heavy elements and their weekly absorption in consumed rice which has produced in different regions of guilan province.materials and methods: in this study, hashemi rice samples were in nine areas of guilan province. to determine the level of contamination of rice to heavy metals, an induced plasma mass spectrometry device (icp-ms) was utilized. one-way analysis of variance and the mean comparison based on duncan test at 5% probability were carried out level for nine areas with control group (10 treatments) in three replications for the elements cadmium, lead, nickel, and chromium.results: there was a significant difference among the studied areas in terms of concentration of heavy metals as well as a significant difference with control. in all areas, lead was higher than the permitted level (0.2ppm). except for rudsar, kudeh, and kumeleh, chromium was higher than the permitted limit (1ppm). the concentration of nickel in rasht and shanderman was higher than the limit value (0.6ppm). cadmium was lower than permitted value (0.1 ppm) in all areas. it should be noted that based on the fao/who standard, the measured values of all studied metals were tolerable for human in the permissible weekly level.conclusion: although tolerable weekly intake of evaluated metals by people through rice consumption was not higher than the permitted value, the consumption of other contaminated foods with heavy elements along with rice may lead to significant and irreparable effects.