بررسی شیوع شناختی خشونت و آسیب‌های ناشی از آن در مراجعین به مرکز کشیک پزشکی قانونی تهران در سال 1394

سابقه و هدف:خشونت‌ها شامل طیفی از اعمال عمدی خشن جسمی، روانی، عاطفی و کلامی میباشدکه تاثیر منفی بر سلامت جسم و روان فرد و درک از خود بر جای می‌گذارد. بررسی وشناخت زمینه‌های ایجاد کننده خشونت و شناخت صدمات ناشی از آن می‌تواند در پیشگیری و کاهش عوارض جسمی و روانی آن کمک کننده باشد. شناخت اعضایی که بیشتر در نزاع‌ها صدمه می‌بینند و انجام پژوهش‌های بنیادی می‌تواند افقهای تازه‌ای در جهت اجرای کارشناسی پزشکی قانونی و نیز مواجهه آسیب شناسی اجتماعی با معضل خشونت در سطح جامعه بگشاید.روش بررسی: این پژوهش بصورت مطالعه توصیفی بود. در این مطالعه تعداد 1000 نفر از مراجعین مرکز کشیک شب اداره کل پزشکی قانونی استان تهران در مقطع زمانی سال 1394 که در اثر بروز خشونت دچار آسیب شده‌ بودند مورد بررسی قرار گرفتند. محرمانه بودن مشخصات مراجعین و داوطلبانه بودن تکمیل پرسشنامه بعنوان ملاحظات اخلاقی مد نظر قرار گرفت. مصدومین مراجعه کننده که از طرف مراجع قضایی یا انتظامی معرفی شدند توسط پزشکان مربوطه مورد معاینه قرار گرفته و مشخصه‌های دموگرافیک و بالینی آنان در پرسشنامه‌های مخصوص جمع آوری گردید؛ و در نهایت داده‌ها پس از کدبندی توسط نرم افزار آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: 32.5 % (188 نفر) از مراجعین را زنان و 66%(331 نفر) را مردان تشکیل می‌دادند.342 نفر در محدوده سنی 30-40 بودند. بیشترین علت بروز خشونت مربوط به اختلافات زن و شوهر به میزان 16.4% و پس از ان درگیری بر سر فضای مشاع شهری و مسکونی به میزان 13.9% ثبت گردیده است. عمده وسیله ایراد ضرب و جرح ضربات مشت به میزان 46% می‌باشد. یشترزمان بروز خشونت مابین 12 ظهرتا 8 شب بوده است. بیشترین ضایعه ایجاد شده در سطح بدن بصورت کبودی، قرمزی و سیاه شدگی بود (38.2%) 18.5% مراجعین دارای سابقه نزاع قبلی بودند.نتیجه گیری: در مجموع نتایج حاصل از تحقیق نشان دهنده افزایش خشونتهای خانوادگی خصوصاً علیه زنان در سطح جامعه، تعداد زیاد درگیری بر سر فضای مشاع مسکونی و بروز خشونتهای بسیار بدلیل مسائل ترافیکی همچون درگیری بر سر پارک خودرو می‌باشد که این امر لزوم اهتمام بیشتر به ترویج و تلطیف روابط زناشویی و پرداختن به حل مشکلات روان‌شناسی و مشاوره‌ای در برنامه‌های فرهنگی و اجتماعی این حوزه واز سوی دیگر ارتقاء بهداشت روانی جامعه و آموزش همگانی فرهنگ درست زندگی مشترک در مجموعه‌های مسکونی در سطح جامعه را می‌طلبد.