نیازسنجی آموزشی تکنسین‌های فوریت‌های پزشکی مرکز اورژانس تهران

سابقه و هدف: هدف از مطالعه حاضر تعیین نیازهای آموزشی تکنسین‌های فوریت‌های پزشکی مرکز اورژانس تهران می‌باشد.مواد و روش‌ها: روش پژوهش، توصیفی پیمایشی از نوع کاربردی می‌باشد. به دلیل وجود سه گروه (تکنسین‌های فوریت‌های پزشکی، تکنسین‌های ارشد، سرپرستان و مدیران ارشد) در پژوهش از دو روش نمونه‌گیری (تصادفی طبقه‌ای و روش در دسترس) استفاده شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخت بود. اعتبار صوری و محتوایی این پرسشنامه توسط متخصصین تائید و ضریب پایایی (آلفای کرون باخ) برای مجموع سوالات، 4/97% محاسبه شد. داده‌ها توسط پرسشگران آموزش‌دیده جمع‌آوری و سپس با نرم‌افزار spss ورژن 23 تحلیل شد.یافته‌ها: بر اساس نتایج، اولویت‌ نیازهای آموزشی در حوزه نظری به ترتیب مسائل قانونی و حقوقی حرفه‌ فوریت‌های پزشکی، وظایف تکنسین‌ها در بحران و اصول گزارش‌نویسی بود. افزون بر آن اولویت‌های آموزش عملی، مربوط به زایمان‌های خارج از بیمارستان، مواجهه با اورژانس‌های محیطی، بیماری‌های روانی، بیماری‌های مسری و قابل‌انتقال، مراقبت از بیماران سوختگی، گزارش‌نویسی و تکمیل فرم عملیاتی بود. پایین‌ترین نمره در نگرش مربوط به اثربخشی دوره‌های آموزشی بود که خود تاییدی بر اهمیت و ضرورت نیازسنجی و ارائه دوره‌های مرتبط با نیازهای کارکنان بود. نتیجه‌گیری: این پژوهش، بر ضرورت انجام نیازسنجی مطابق با نیازها و ضرورت‌های شغلی کارکنان در برنامه‌ریزی و طراحی دوره‌های آموزشی تاکید دارد. .