تاثیر کوررنگی در سوانح ترافیکی

سابقه و هدف: عوامل بروز تصادفات به سه عامل انسان، وسیله نقلیه و محیط یا جاده تقسیم‌بندی می‌شود. بر اساس مطالعات سهم انسان در بروز تصادفات بیش از نود درصد می‌باشد. بینایی یکی از حواسی است که به‌طور مطلق برای رانندگی ایمن لازم است. هدف مطالعه، بررسی تاثیر کوررنگی رانندگان در سوانح ترافیکی بود.روش بررسی: مطالعه به‌صورت مقطعی و طی سال‌های 94- 1391 بر روی 2089 راننده متقاضی کارت سلامت رانندگان مراجعه‌کننده به مرکز تخصصی طب کار «آرتا سلامت اردبیل» صورت گرفت. تعداد 65 نفر راننده کور رنگ با 130 نفر از رانندگان با دید سالم همان مرکز ازنظر سوابق سوانح ترافیکی ثبت‌شده توسط پلیس راهنمایی و رانندگی طی 5 سال گذشته موردبررسی و مقایسه قرار گرفت. نمونه‌ها با رضایت آگاهانه در مطالعه شرکت نمودند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون آماری تی مستقل استفاده گردید.یافته‌ها: از مجموع 2089 راننده، 65 نفر (1/3%) با اختلال دید رنگی شناسایی شدند. بیشترین نوع کوررنگی به ترتیب شامل کوررنگی سبز (69/67%)، کوررنگی سبز-قرمز (07/23%)، کوررنگی قرمز (69/7%) و کوررنگی کامل (55/1%) بود. میانگین سنی رانندگان کور رنگ 25/45 با انحراف معیار استاندارد 027/11 و میانگین سنی رانندگان با دید سالم 67/42 با انحراف استاندارد 354/9 بود. تعداد 7 نفر (7/10%) از رانندگان کور رنگ و 26 نفر (20%) از رانندگان با دید سالم، حداقل یک‌بار طی 5 سال گذشته درگیر تصادف بودند.نتیجه‌گیری: رانندگان دارای بیماری‌های چشمی بیش از رانندگان سالم درگیر سوانح ترافیکی می‌شوند. شناسایی بیماری‌های چشمی رانندگان ازجمله کوررنگی هنگام صدور گواهینامه رانندگی می‌تواند در کاهش میزان تصادفات مرتبط با این بیماری‌ها موثر باشد.