آگاهی و نگرش والدین تحصیلکرده در مورد نگهداری کودکان در خودروهای شخصی و استفاده از صندلی کودک

سابقه و هدف: کودکان به دلیل کوچکی جثه و نداشتن توانایی های جسمی و فکری کافی قادر به دفاع از خود در برابر حوادث مربوط به اتومبیل نیستند. نحوه صحیح مراقبت از کودک در خودرو و استفاده از صندلی کودک یکی از عوامل مهم کاهش مرگومیر کودکان در حوادث ترافیکی می باشد. هدف این پژوهش بررسی آگاهی و نگرش والدین تحصیلکرده در مورد نحوه نگهداری کودکان در خودروهای شخصی می باشد.روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی با روش نمونه گیری در دسترس بود که در سه ماهه تابستان 92 بر روی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و آگاهی و نگرش در بین واحدهای پژوهش توزیع و پس از تکمیل جمع آوری گردید. داده های جمع آوری شده با نرم افزار spss و با استفاده از آزمونهای مرتبط تجزیه وتحلیل گردید.یافته ها: 170 نفر از کارمندان دانشگاه در محدوده سنی 24 تا 57 سال در این پژوهش شرکت نمودند. بیشترین سطح تحصیلات مربوط به مقطع کارشناسی با 86 نفر (6/50%) بود. 8/28% شرکت کنندگان هیچگاه از صندلی کودک در خودرو استفاده ننموده بودند. در مورد نوع صندلی مناسب سن و وزن کودک میزان آگاهی والدین بسیار کم بود و 2/88% پاسخ اشتباه دادند. پدران از مادران در زمینه سن استفاده از صندلی کودک آگاهتر و بیشتر از مادران از صندلی کودک استفاده نموده بودند (03/0=p و 008/0=p به ترتیب).نتیجه گیری: با توجه به میزان آگاهی متوسط والدین و نگرش ضعیف آنها در زمینه نگهداری کودکان در خودروهای شخصی، پژوهشگران توصیه به برگزاری کلاسهای آموزشی و توجیهی و آشناییهبهتر و بیشتر والدین با حوادث و خطرات ترافیکی به ویژه نحوه نگهداری کودکان در خودروهای شخصی در جهت ارتقای ایمنی کودکان در خودروهای شخصی می نمایند.