تبیین نقش عوامل فرهنگی و سازمانی در آگاهی از خطر و رفتار ایمن برقکاران شرکت توزیع برق استان گیلان

سابقه و هدف: رفتار ایمن از اساسی‌ترین چالش‌های سازمان‌ها، بویژه سازمان‌های دارای مشاغل سخت و خطرآفرین است. پژوهش حاضر سعی داشت تا به تبیین نقش عوامل فرهنگی و سازمانی در آگاهی از خطر و رفتار ایمن برقکاران شرکت توزیع برق استان گیلان بپردازد. روش‌ بررسی: پژوهش حاضر از نظر روش، توصیفی - همبستگی و از نظر هدف، کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش، برقکاران شرکت توزیع برق استان گیلان بود که از بین آنها 212 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به عنوان عناصر نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌های پژوهش پرسشنامه بود که پس از تایید روایی و پایایی، در میان پاسخ‌دهندگان توزیع شد. در ادامه داده‌های گردآوری شده با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار 8.54 amos، مبنای آزمون فرضیات قرار گرفتند. آزمون بکار رفته در بررسی روابط مدل رگرسیونی، آزمون t بود. نتایج: نتایج تحلیل داده‌ها نشان‌دهنده معناداری همه روابط مستقیم در مدل پژوهش بود. به علاوه، متغیر تعهد مدیریتی به واسطه نظارت ایمنی، بیشترین تاثیر را بر رفتار ایمن داشت. فرهنگ سرزنش به واسطه گزارش ایمنی، دارای بیشترین اثرگذاری بر رفتار ایمن کارکنان داشت. همچنین، روابط هماهنگ از طریق همکاری تیمی، از بیشترین تاثیر بر رفتار ایمن کارکنان برخوردار بود. ضریب تعیین مدل پژوهش نیز نشان داد که متغیرهای مدل، 43 درصد از رفتار ایمن کارکنان را تبیین می‌کنند. نتیجه‌گیری: روابط هماهنگ به واسطه کار تیمی، دارای بیشترین تاثیر غیرمستقیم بر رفتار ایمن برقکاران بود، بنابراین، تقویت کار تیمی بیش از سایر متغیرها باعث افزایش رفتارهای ایمن می‌گردد.