تاثیر تمرینات پیشگیرانه تعلیقی- مقاومتی بر برخی آزمون های پیشگوی بروز آسیب اندام تحتانی دانشجویان ورزشکار مستعد آسیب

سابقه و هدف: تمرینات تعلیقی- مقاومتی با رویکرد پیشگیری از آسیب به عنوان روشی جدید برای جلوگیری از بروز آسیب اندام تحتانی در ورزشکاران معرفی شده است. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات پیشگیرانه  تعلیقی مقاومتی بر برخی آزمون‌های پیشگوی بروز آسیب اندام تحتانی دانشجویان ورزشکار مستعد آسیب بود.روش بررسی: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بر روی 24 دانشجوی ورزشکار مستعد آسیب که بر اساس معیارهای ورود و خروج و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرینی تقسیم‌بندی شدند، اجراشد. در مرحله پیش‌آزمون آزمون‌های جهشی شامل جهش جانبی، جهش 8 لاتین و سه جهش تک‌پا و آزمون عملکرد تعادلی y و همچنین آزمون خطای فرود به عنوان آزمون‌های پیشگوی بروز آسیب اندام تحتانی اجرا شدند. سپس گروه تمرینی به مدت 6 هفته و 3 جلسه در هفته تمرینات پیشگیرانه تعلیقی مقاومتی با استفاده از trx را انجام دادند. از گروه کنترل نیز خواسته شد تا در این مدت فعالیت ورزشی خاصی انجام ندهند. پس از پایان 6 هفته تمرینات، تمامی آزمون‌هایی که در مرحله پیش‌آزمون اجرا شده بودند، در مرحله پس‌آزمون نیز اجرا شدند. از روش‌های آماری تی مستقل و آنالیز کوواریانس در سطح معنی‌داری 05/p≤0 جهت تجزیه و تحلیل یافته‌های تحقیق استفاده شد. یافته‌ها: نتایج آزمون آماری آنالیز کوواریانس نشان داد که انجام تمرینات trx موجب بهبود معنی‌دار نتایج آزمون‌های جهش جانبی، جهش 8 لاتین، سه جهش تک‌پا، آزمون عملکرد تعادلی y و آزمون خطای فرود در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل شد (001/p≤0). به طوری که آزمودنی‌های گروه تمرینی در پس‌آزمون عملکرد بهتری را نسبت به پیش‌آزمون داشتند. اما بهبود معنی‌داری در عملکرد آزمودنی‌های گروه کنترل در هیچ‌یک از آزمون‌های مورد بررسی مشاهده نشد(05/p≥0). نتیجه‌گیری: با توجه به اثرگذاری تمرینات trx بر آزمون‌های پیشگوی بروز آسیب اندام تحتانی در ورزشکاران مستعد آسیب، پیشنهاد می‌شود از این شیوه تمرینی در قالب پروتکل‌های پیشگیرانه از بروز آسیب، در تیم‌های ورزشی و بخصوص تیم‌های ورزشی دانشگاهی استفاده شود.