مقایسه پارامترهای سیستم ایمنی در کاراته کاران نخبه و آماتور با غیر ورزشکاران

سابقه و هدف: کاراته یکی از مشهورترین هنرهای رزمی برخوردی با آسیب‌های فیزیولوژیکی بالا است؛ لذا هدف از انجام این پژوهش، مقایسه شاخص‌های سیستم ایمنی منتخب در کاراته‌کاران نخبه و آماتور با غیر ورزشکاران بود.روش‌بررسی: این بررسی به‌صورت توصیفی انجام گردید که آزمودنی‌های آن شامل 387 نفر داوطلب سالم و مقیم در استان اصفهان با میانگین سن: 7.4 ± 27.2 سال (میانگین± انحراف استاندارد) بودند که برحسب عناوین قهرمانی و تعداد جلسات تمرینی در 3 گروه کاراته‌کاران نخبه (شامل 65 مرد و 64 زن) از قهرمانان بین‌المللی و جهانی؛ کاراته‌کاران آماتور (شامل 75 مرد و 54 زن) با حداقل کمربند سیاه و بدون کسب عناوین قهرمانی فراملّی؛ و غیر ورزشکاران (شامل 71 مرد و 58 زن) از افرادی که در طی سال‌های زندگی خود هیچ‌گونه فعالیت منظم ورزشی نداشتند و ازلحاظ قد، وزن و سن مشابه دو گروه دیگر بودند تقسیم‌گردیدند. به‌منظور ملاحظات اخلاقی، شرکت‌کنندگان در ابتدا با روند اجرای بررسی آشنا و پس از تکمیل فرم رضایت‌نامه کتبی، پرسشنامه مربوط به اطلاعات بیوگرافی را پر نمودند. سپس، نمونه‌های خونی به‌صورت ناشتا و در یک نوبت از ورید بازوئی کلیه آزمودنی‌ها در محل آزمایشگاه تشخیصی طبی به میزان cc5 در لوله‌های حاوی ماده ضد انعقادی edta اخذ و آزمایش cbc با استفاده از دستگاه تمام‌خودکار سیسمکس و همچنین روش nbt انجام و فراوانی لکوسیت‌ها مشخص گردید. داده‌های به‌دست‌آمده از طریق آزمون آماری تحلیل آنوای ساده و آزمون تعقیبی شفه با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 22 انجام و سطح معنی‌داری نیز در سطح 0.05>p در نظر گرفته شد.یافته‌ها: نتایج نشان‌داد میزان پارامترهای سیستم ایمنی کاراته‌کاران (نوتروفیل، منوسیت، بازوفیل، ائوزینوفیل، لنفوسیت و گلبول‌های سفید) در گروه‌های نخبه و آماتور تفاوت معناداری ندارند (0.05p).نتیجه‌گیری  : بر اساس نتایج، ورزشکارانی که در برنامه های تمرینی و مسابقه‌های سنگین کاراته درگیر هستند نشان می‌داد که جنبه‌های مختلف عملکرد سیستم ایمنی‌شان مختل شده لذا ضرورت انجام اقدامات درمانی در جهت پیشگیری از ابتلا ایشان به بیماری‌های ویروسی و عفونتی مشهود است.