خودکارآمدی پرستاران در مقابله با حوادث و بلایا در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری شهر تهران، سال 1398

سابقه و هدف: دنیای ما هرروز تحت تاثیر حوادثی است که عموما به بلایا تبدیل می شوند. بیمارستان ها و کارکنان مراکز بهداشتی درمانی مستقیما تحت تاثیر این بحران ها قرار می گیرند. از آنجا که پرستاران بیشترین خدمات بهداشتی و درمانی را در بیمارستان ها در مواقع حوادث و بلایا ارائه می دهند، این پژوهش با هدف تعیین خودکارآمدی پرستاران در مقابله با حوادث غیرمترقبه در بیمارستان مسیح دانشوری انجام گردید.روش بررسی: این بررسی یک مطالعه توصیفی و از نظر زمانی، مقطعی بود. ابزار جمع آوری پرسشنامه استاندارد بر اساس الگوی شناختی اجتماعی بندورا جهت بررسی خودکارآمدی پرستاران در مواجهه با حوادث غیرمترقبه بود. پرسشنامه دارای 46 سوال با مقیاس لیکرت 1 تا 5 (اصلا، کمی، تاحدودی، خوب و کاملا خوب) بود. که در 6 حیطه احیای قلبی ریوی، مهارت های ارتباطی در بحران، مدیریت و توزیع منابع و نیروی انسانی، مدیریت مجروحان و اجساد، مهارت های مراقبت های بالینی در بحران و مهارت های عمومی تقسیم بندی گردید. اعتبار پرسشنامه به روش اعتبار محتوا تعیین شده و ضریب آن 92% بود و پایایی پرسشنامه نیز با روش آزمون مجدد در یک گروه ده نفر پرستاران محاسبه شده و آلفای کرونباخ ( ضریب همبستگی درونی) معادل 82 % بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss22 انجام گرفت.نتایج: از 252 نفر شرکت کننده در مطالعه 70 درصد زن بودند. بیشترین رده سنی 20 تا 29 سال بود. 25.6 درصد افراد سابقه حضور در حوادث و بلایا را داشتند و 56.4 درصد آموزش قبلی در زمینه حوادث و بلایا گذرانده بودند. بیشترین نمره به دست آمده از خودکارآمدی پرستاران در زمینه مهارت های عمومی 68.5 درصد بود و کمترین نمره مربوط به مهارت های مراقبت بالینی در بحران 54.4 درصد بود.نتیجه گیری: از آنجا که ارتقای آگاهی پرستاران در مراکز بهداشتی درمانی جهت مدیریت حوادث و بلایایی که به صورت غیرمترقبه اتفاق می افتد بسیار مهم است، گسترش دانش و عملکرد این گروه ضروری به نظر می رسد. لذا برای مقابله با حوادث احتمالی آینده، نیاز به توان افزایی پرستاران می باشد. این بررسی می تواند سرفصل های مورد نیاز در توان افزایی پرستاران را در حوادث غیرمترقبه مشخص نماید.