تاثیر مداخله آموزشی در ارتقاء دانش و خود کار آمدی سالمندان درپیشگیری از زمین خوردن

سابقه و هدف: زمین خوردن یکی از شایع ترین و جدی ترین مشکلات سلامتی در سالمندان می باشد که باعث ناتوانی و افزایش مرگ و میر و تحمل هزینه به فرد و جامعه می شود این پژوهش با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی در ارتقاء دانش و خود کار آمدی سالمندان درپیشگیری از زمین خوردن انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 200 سالمند، 100 نفر گروه مداخله  و 100 نفر گروه کنترل  وارد مطالعه شدند نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی اخذ گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخت بود. مداخله آموزشی طی سه جلسه 45 دقیقه ای انجام شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه های استاندارد طی مصاحبه مستقیم قبل از مداخله آموزشی و شش ماه بعد از آن، جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل، تی زوجی  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: نتایج نشان داد درگروه مداخله میانگین نمره دانش، خودکار آمدی قبل مداخله به ترتیب3.14±12.54، 4.11±13.34 و بعد از مداخله 2.60±16.94، 3.53±19.18 بود که در مقایسه با گروه کنترل بعد از مداخله میانگین نمره افزایش داشت. و اختلاف معنی دار بود ولی در گروه کنترل اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. همچنین یافته‌های پژوهش حاکی از کاهش معنی‌دار درصد زمین خوردن افراد گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل در بعد از مداخلات بود (0.05>p).نتیجه گیری: از آن جایی‌که وجود دانش و خودکارآمدی بیشتر می‌تواند به توانمندی سالمندان در پیشگیری از زمین خوردن منجرگردد، لذا پیشنهاد می‌گردد مداخلات آموزشی چند وجهی پیشگیری از زمین خوردن در سالمندان برگزار گردد.