شناسایی و اولویت‌بندی عوامل موثر در تصادفات جرحی تقاطع‌های چهارشاخه چراغ‌دار (مطالعه موردی: شهر اصفهان)

سابقه و هدف: جراحات و صدمات حاصل از تصادفات ترافیکی در راه‌ها به یک معضل جهانی تبدیل شده است. طبق آمار بخش قابل توجهی از تصادفات به دلیل همگرا شدن جریان‌های ترافیکی در تقاطع‌ها رخ می‌دهد. هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر ایمنی تقاطع‌ها و ارزیابی آن‌ها و ارائه مدل‌های آماری برای پیش‌بینی تصادفات و در نهایت ارائه راه‌کارهایی برای ایمنی تقاطع‌ها و کاهش افراد جراحت دیده در تقاطع‌ها است.روش بررسی: برای تعیین عوامل موثر و پیش‌بینی تعداد تصادفات جرحی براساس پارامترهای ترافیکی، هندسی و خصوصیات وسایل کنترل ترافیک، از مدل‌های آماری در سه خانواده لگ خطی پوآسون، لگ خطی دوجمله‌ای منفی و مدل خطی استفاده شد. مدل‌سازی و تحلیل داده‌ها در این تحقیق بر اساس نرم افزار spss  و اکسل انجام شد. مناسب بودن برازش مدل از طریق دویانس/ درجه آزادی و x2  پیرسون/ درجه آزادی کنترل گردید.یافته‌ها: طبق یافته‌ها به ترتیب کاهش حجم عبوری به میزان 190.37%، وجود خط گردش به راست ویژه به میزان 52.06%، وجود دوربین به میزان 27.09%، افزایش طول خط گردش به راست ویژه به میزان 1.06% سبب کاهش تصادفات می‌شوند. چنانچه عرض میانه در شاخه تقاطع یک متر افزایش یابد فراوانی تصادفات جرحی 2.02% افزایش خواهد یافت. به ازای افزایش هر خط به تقاطع فراوانی تصادفات جرحی به میزان 18.05% افزایش خواهد یافت. اگر دو تقاطع دارای شرایط کاملاً یکسان باشند و فقط تعداد فازهای آن‌ها متفاوت باشد، تقاطعی که دارای دو فاز است نسبت به تقاطع دارای سه فاز، کاهش تصادفات آن به میزان 35.649% خواهد بود. بنابراین لازم است در خصوص کاهش تصادفات با اولویت بیان شده، اقدامات مناسب انجام شود.نتیجه‌گیری: طبق نتایج، مدل پواسون نسبت به مدل دوجمله‌ای منفی از عملکرد و دقت بهتری برخوردار است. همچنین مشخص شد 7  متغیر بیان شده در بالا بر ایمنی تقاطع‌ها تاثیر دارد که پیشنهاد می‌شود در برنامه‌های ایمن‌سازی شهری مورد توجه قرارگیرد.