حذف آنتراسن از محیط‌‌های آبی با استفاده از نانوذرات مغناطیسی عامل‌‌دار شده با دندریمر پلی‌آمیدوآمین

سابقه و هدف: هیدروکربن‌های آروماتیک چندحلقه‌‌ای آلاینده‌‌هایی خطرناک درمحیط‌های آبی هستند که به علت داشتن ویژگی‌‌های جهش‌‌زایی و سرطان‌‌زایی، تهدیدی جدی برای سلامت افراد جامعه تلقی می‌شوند. بنابراین برای حفظ بهداشت عمومی و محیط زیست، حذف آن‌ها از منابع آبی امری ضروری است. هدف از این پژوهش حذف آنتراسن از آب آلوده با نانوجاذب دندریمری مغناطیسی است.روش بررسی: در این تحقیق نانوذرات مغناطیسی توسط پلیمرهای  pamam  دندریمر عامل‌دارشده و با لیگاند سطحی بنزآلدئید اصلاح شده است. ویژگی‌های ظاهری جاذب با sem، xrd و ftir بررسی شد. اثر پارامترهای موثر در جذب و قابلیت احیاء جاذب در شرایط آزمایشگاهی ناپیوسته مطالعه گردید و غلظت باقی‌‌مانده آنتراسن در محلول آبی با دستگاه اسپکتروفتومتر خوانده شد. داده‌‌ها با مدل‌های مختلف ایزوترم و سینتیک جذب تطابق داده شدند. ملاحظات اخلاقی در این مطالعه بر اساس دستورالعمل هلسینکی رعایت شد.یافته‌‌ها: نتایج نشان داد که کارایی حذف آنتراسن در مقدارph  معادل 7، با افزایش زمان تماس تا 20 دقیقه و مقدار جاذب 0.6 گرم بر لیتر، افزایش می‌‌یابد. هم‌چنین مشخص شد فرایند جذب از ایزوترم لانگمویر و سینتیک شبه درجه دوم تبعیت می‌‌کند. بیشترین ظرفیت جذب جاذب با مقدار   mg/g 105  qmax:بیانگر بالا بودن قدرت  جذب دندریمر مگنتیت سنتز شده است. بررسی قابلیت استفاده مجدد از جاذب نیز نشان داد که این نانوساختار می‌‌تواند با حفظ راندمان بالای خود در جذب آنتراسن تا 7 دوره احیاء شود.نتیجه‌‌گیری: با استناد به نتایج به‌دست آمده می‌‌توان بیان کرد که از نانوپلیمر ساخته شده می‌‌توان به عنوان جاذبی قوی و کارآمد با پتانسیل و ظرفیت جذب بالا برای حذف آنتراسن از محیط‌های آبی استفاده کرد.