بررسی خستگی ذهنی و پایایی و روایی ابزار سنجش آن در پرستاران یکی از بیمارستان‌های کرمانشاه

سابقه و هدف: خستگی ذهنی حالتی روان‌شناختی همراه بااحساس خستگی در ذهن، فقدان انرژی و کاهش هوشیاری بوده که با نقصان عملکرد همراه است و طی فعالیت‌های شناختی به وجود می‌آید. پرستاران بزرگ‌ترین گروه شاغل در بیمارستان می‌باشند که مسئولیت مستقیم مراقبت از بیماران را بر عهده‌دارند ازآنجاکه خستگی ذهنی شاغلین بسته به محل فعالیت و سایر عوامل می‌تواند تحت تاثیر قرار گیرد ازاین‌رو مطالعه حاضر باهدف بررسی خستگی ذهنی و پایایی و روایی ابزار سنجش آن در پرستاران یکی از بیمارستان‌های کرمانشاه انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی و از نوع مقطعی تعداد 203 نفر از پرستاران به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش دو پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه مقیاس خستگی ذهنی (mental fatigue scale) بود. برای انجام این مطالعه با مسئولین هماهنگی لازم به عمل آمد و با کسب رضایت آگاهانه از شرکت‌کنندگان و محرمانه بودن اطلاعات حاصل، اقدام به انجام مطالعه شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون، تی تست مستقل و تحلیل واریانس یک‌طرفه آنالیز شدند.یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار خستگی ذهنی 7.21±13.24 به دست آمد و 20.7 درصد پرستاران بدون خستگی فکری، 67 درصد خستگی ذهنی فکری، 11.8 درصد خستگی فکری نسبتاً جدی و 0.5 درصد خستگی فکری جدی گزارش کردند. پرسشنامه از روایی خوبی برخوردار بود و ضریب پایایی پرسشنامه آن با استفاده از روش باز آزمون 0.727 و با آلفای کرون باخ 0.893 به دست آمد. خستگی ذهنی با الگوی کاری و تعداد شیفت در ماه رابطه معناداری داشت (0.05>p).نتیجه‌گیری: بیشتر پرستاران خستگی ذهنی جزئی تجربه می‌کردند. پرسشنامه مقیاس خستگی ذهنی از پایایی و روایی خوبی برخوردار است و می‌توان در مطالعات مشابه از آن استفاده کرد. کاهش تعداد شیفت‌ها به‌منظور کاهش خستگی ذهنی توصیه می‌شود.