تاثیر آموزش الگوی شادکامی فوردایس بر نستوهی و سازگاری زناشویی زوجین نابارور

مقدمه: زوجین نابارور با مشکلات روانشناختی متعدد روبرو هستند. این پژوهش شبه آزمایشی با هدف تاثیر آموزش الگوی شادکامی فوردایس بر نستوهی و سازگاری زناشویی زوجین نابارور انجام شد.روش کار: جامعه آماری شامل زوجین فرهنگی نابارور قوچان و فاروج سال 1394 بود که با نمونه گیری داوطلبانه، 20 زوج (40 نفر) به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 زوج) و کنترل (10 زوج) قرار گرفتند. زوجین گروه آزمایش، 14 جلسه گروهی (90 دقیقه) مداخله آموزشی شادکامی فوردایس را دریافت کردند. ابزارها شامل مقیاس زمینه یابی دیدگاه های شخصی و مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر بود.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر و اثر تعاملی عامل زمان آزمون و گروه به طور جداگانه بر هر کدام از متغیرهای وابسته (نستوهی و سازگاری زناشویی) معنادار بود (p<0.01) .همچنین، اثر عامل گروه و اثر زمان آزمون به طور جداگانه بر هر کدام از متغیرهای وابسته معنادار می باشد (p<0.01) . بنابراین، می توان گفت که آموزش الگوی شادکامی فوردایس بر نستوهی و سازگاری زناشویی به طور معنی داری اثربخش بوده است. تفاوت میانگین پیش آزمون و پس آزمون در اندازه گیری هر دو متغیر وابسته معنادار بود (p<0.01) و این معناداری به نفع پس آزمون بود. تفاوت میانگین پس آزمون و آزمون پیگیری در هیچ کدام از متغیرهای وابسته معنادار نبود (p>0/05).نتیجه گیری: از آنجا که آموزش الگوی شادکامی فوردایس بر نستوهی و سازگاری زناشویی دارای اثر پایدار بود، اجرای این روش را در بهبود زندگی زوجین نابارور در مراکز پرستاری ناباروری پیشنهاد می کنیم.

Effect of Fordyce Happiness Model on Hardiness and Marital Adjustment in Infertile Couples

Introduction: Infertile couples are faced with multiple psychological problems. This semiexperimental study aimed to evaluate the effect of Fordyce happiness model on hardiness and marital adjustment in infertile couples.Methods: The population were consisted of infertile couples in Quchan and Faruj cities in 2015 that participated voluntarily 20 couples (n = 40) and were randomly assigned to experimental group (10 couples) and control group (10 couples). Couples in experimental group received a psychoeducational program on happiness in 14 sessions (90 minutes). Scale survey tools included Hardiness and Dyadic Adjustment Scale.Results: Repeated measures analysis of variance and interactive effect of the test and separately on each of the dependent variables (hardiness and marital adjustment) was significant (P<0.01). Also, the effect of group and time of the test on each of the dependent variables was significant (P<0.01). Thus, Fordyce model were significantly effective on the hardiness and marital adjustment. The average difference between pretest and posttest to measure both variables was significant (P<0.01) and this was statistically significant in favor of the posttest. The mean posttest and follow up on any of the dependent variables were not significant (P>0.05), but the difference between average pretest and followup in all two dependent variables were statistically significant (P<0.01).Conclusion: Fordyce happiness model training had stable effect on hardiness and marital adjustment. Therefore, we offer implementation of this method in improving the lives of infertile couples in nursing infertility centers.