اثربخشی آموزش طرحواره‌درمانی بر نگرانی و نشخوار ذهنی دانشجویان موسیقی

مقدمه: امروزه موسیقی‌دانان به دلیل کم اهمیت شدن شغلشان در ایران، افکار و هیجانات منفی بسیاری را تجربه می‌کنند. نشخوار ذهنی و نگرانی در جامعه‌ی هنرمندان به ویژه هنرمندان عرصۀ موسیقی مواردی رایج است. این مهم، ارتباط بالایی با سلامت روان و کیفیت زندگی آن‌ها دارد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش طرحواره‌درمانی بر نشخوار ذهنی و نگرانی دانشجویان موسیقی انجام شد روش کار: پژوهش حاضر، نیمه ‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه با گروه کنترل بود. به روش نمونه‌گیری در دسترس، 72 آزمودنی از میان دانشجویان موسیقی شهر شیراز در سال 1402 انتخاب و به صورت تصادفی در هر گروه 36 آزمودنی قرار داده شد. آزمودنی‌ها در مرحلۀ پیش‌آزمون – پس‌آزمون و پیگیری با پرسشنامۀ نشخوار ذهنی (rrs) و پرسشنامۀ نگرانی ایالت پنسیلوانیا (pswq) مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه‌ آزمایش، طی 8 جلسۀ 90 دقیقه‌ای بر اساس پروتکل طرحواره‌درمانی young و همکاران تحت آموزش قرار گرفت. داده‌های به دست آمده در نرم‌افزارspss - 26  با روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: بین گروه آزمایش و کنترل از نظر سن، جنسیت و تاهل تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0

the effectiveness of schema therapy training on worry and rumination among music students

introduction: musicians experience many negative thoughts and emotions due to the diminishing importance of their jobs in iran. rumination and worry are common in the community of artists, especially artists in the music field. this importance has a high relationship with their mental health and quality of life. therefore, the present research was conducted to investigate the effectiveness of schema therapy training on music students’ rumination and worry.methods: the present study was a semi-experimental study with a pre-test and post-test design and a two-month follow-up with the control group. using the available sampling method, 72 subjects were selected among the music students of shiraz in 1402, and 36 subjects were randomly placed in each group. the subjects were evaluated in the pre-test, post-test, and follow-up phase with nolen hoeksma and maro’s rumination response scale (rrs) and the pennsylvania state worry questionnaire (pswq). the experimental group was trained during 8 sessions of 90 minutes by relying on young et al. ’s schema therapy protocol. data were analyzed spss software version 26 and multivariate covariance analysis.results: there was no significant difference between the experimental group and the control group in terms of age, gender, and marital status (p<0.05). schema therapy training program led to the reduction of rumination and worry in music students (p=0.001). the largest effect size in the post-test was related to rumination (25.2%) and worry (24%) , and in the follow-up, it was the same (32.8%) and (26.1%).conclusion: according to the results, the schema therapy training program led to the reduction of rumination and worry in music students of shiraz, and it is suggested to use this training program for the rehabilitation of music students.