نقش میانجی ذهن آگاهی در رابطه بین اضطراب بیماری کرونا و کیفیت زندگی حرفه‌ای پرستاران

مقدمه: covid19 فشار بی‌سابقه‌ای بر سیستم بهداشت و درمان کشورها وارد کرده و چالش‌های مختلفی را برای نیروی کار پرستاری ایجاد کرده است. این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی ذهن آگاهی در رابطه بین اضطراب بیماری کرونا و کیفیت زندگی حرفه‌ای پرستاران انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر بیرجند (550) در سال 1400 تشکیل داد. ابزارهای پژوهش بین 300 نفر توزیع شد. برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد. برای گردآوری داده‌ها مقیاس کیفیت زندگی حرفه‌ای، مقیاس اضطراب بیماری کرونا و پرسشنامه پنج بعدی ذهن آگاهی بکار رفت. داده‌ها به کمک مدل یابی معادلات ساختاری و استفاده از نرم‌افزار spss22 و lisrel 8.8 تحلیل شد.یافته‌ها: از بین 300 پرسشنامه توزیع‌شده 269 نفر به پرسشنامه‌ها پاسخ کامل دادند. میانگین و انحراف معیار سن شرکت‌کننده‌ها 32/54 و 7/85 بود. بیشترین مقدار همبستگی بین مولفه توصیف و مشاهده ذهن آگاهی (0/01>p) و کمترین همبستگی بین مولفه فرسودگی کیفیت زندگی حرفه‌ای و اضطراب جسمانی (0/01>p) مشاهده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مسیر مستقیم اضطراب کرونا به ذهن آگاهی (0/01>p)، ذهن آگاهی به کیفیت زندگی حرفه‌ای (0/01>p) و اضطراب کرونا به کیفیت زندگی حرفه‌ای (0/05> p) معنی‌دار بود. به‌علاوه مشخص شد که مسیر غیرمستقیم بین اضطراب بیماری کرونا و کیفیت زندگی حرفه‌ای از طریق ذهن آگاهی میانجی می‌شود (0/01>p). نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش از نقش میانجی ذهن آگاهی در رابطه بین اضطراب بیماری کرونا و کیفیت زندگی حرفه‌ای پرستاران حمایت کرد؛ بنابراین در نظر گرفتن نقش این متغیرهای پیش‌بین و میانجی توسط متخصصان، درمانگران، سازمان‌ها و موسسات خدمات سلامت به هنگام استخدام، آموزش، کارورزی و بازآموزی حرفه‌ای پرستاران ضروری به نظر می‌رسد.

The Mediating Role of Mindfulness in the Relationship between Anxiety of Covid-19 and Quality of Professional Life in Nurses

Introduction: COVID19 has put unprecedented pressure on healthcare systems around the world and posed different challenges for nurses. The aim of this study was to investigate the mediating role of mindfulness in the relationship between corona anxiety and quality of professional life in nurses.Methods: The present study was a descriptive correlational study and its statistical society consisted of all nurses working in public hospitals in Birjand (N = 550) in the period from April to June 2021. Research tools were distributed among 300 people. Convenience sampling method was used to select the sample. Professional quality of life scale, Corona disease anxiety scale and fivefacet mindfulness questionnaire were used to collect data. Data were analyzed using structural equation modeling and SPSS22 and Lisrel 8.8.Results: Out of 300 distributed questionnaires, 269 people answered the questionnaires completely. The mean and standard deviation of age were 32.54 and 7.85, respectively. The highest correlation was observed between the description and observation component of mindfulness (p <0.01) and the lowest correlation was observed between the burnout component of professional quality of life and physical anxiety (p <0.01).The results showed that the direct path of Corona anxiety to mindfulness (p<0.01), mindfulness to professional quality of life (p<0.01) and corona anxiety to professional quality of life (p<0.05) was significant. Furthermore, it was found that the indirect pathway between corona anxiety and professional quality of life is mediated by mindfulness (p<0.01).Conclusions: The findings of this study supported the mediating role of mindfulness in the relationship between corona anxiety and professional quality of life. Therefore, it seems necessary to consider the role of these predictor variables by specialists, therapists, health care organizations and institutions when hiring, training, internships and retraining of nurses.