مقایسه اثر بخشی روش آموزش حل مسئله و آموزش مشارکتی با روش آموزش معمول بر مهارت بالینی، اضطراب و رضایتمندی دانشجویان پرستاری در بخش مراقبت های ویژه

مقدمه: با توجه به اینکه علم پرستاری قرین با عملکرد بالینی حرفه ای و تبحر بالینی می باشد و محیط بالین، محیطی سرشار از تغییرات استرس زا است، مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی روش آموزش حل مسئله و آموزش مشارکت بالینی با روش آموزش معمول بر مهارت های بالینی، اضطراب و رضایتمندی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد گنبد کاووس انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است و جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان پرستاری دانشگاه های آزاد گنبد، علی آباد و گرگان بودند که 90 نفر از بین آنها به روش تصادفی بلوک بندی ثابت در 3 گروه 30 نفره آموزش مشارکتی، آموزش حل مسئله و آموزش معمول قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل: چک لیست داپس، پرسشنامه بررسی حیطه شناختی ، پرسشنامه  اضطراب اشپیل برگر و پرسشنامه بررسی رضایتمندی vas  بودند. جهت سنجش اختلاف میانگین نمرات مهارت بالینی افراد مورد مطالعه، قبل از آموزش و بعد از آموزش از آزمون t زوجی و جهت مقایسه شدت اضطراب آشکار و پنهان از آزمون کای اسکوئر و همچنین جهت آنالیز نمرات حاکی از رضایتمندی دانشجویان ازآزمون آنالیز واریانس گروه ها استفاده گردید.یافته ها: در رابطه با مهارت بالینی دانشجویان در روش مشارکتی اختلاف معنا داری بین میانگین نمرات قبل و بعد از مداخله مشهود بود. روش حل مسئله هم این اختلاف معنا را قبل و بعد از مداخله نشان می دهد (0.001>p). در آموزش معمول اختلاف نمرات کسب شده در مقایسه با دو روش آموزشی قابل مقایسه نیست(0.001>p). در حیطه اضطراب آشکار و نهان روش های آموزش مشارکتی و حل مسئله در مقایسه با آموزش معمول اختلاف معنا داری قبل و بعد از مداخله مشهود بود (0.05>p ). در حیطه رضایتمندی نیز اختلاف معنا داری در بین روش های حل مسئله و مشارکتی در مقایسه با روش معمول مشهود بود(0.001>p).نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که روش آموزش مشارکتی و حل مسئله با ارتقاء مهارت بالینی ، کاهش اضطراب و استرس محیط بالین و نیز افزایش رضایتمندی فعالیت در شرایط سخت، روش مناسبی تلقی گردد.. بنابراین پیشنهاد میشود در آموزش دانشجویان پرستاری در بخش ویژه از رویکردهای آموزشی مشارکتی و حل مسئله استفاده شود.

Comparison Effectiveness of Problem Solving and ParticipatoryTeaching Methods by current method on Clinical ability, Anxiety, and Satisfaction of Nursing Students in the ICU Ward

Introduction: Considering the fact that nursing science is associated with a professional clinical practice and skill and that the clinical environment is full of stress, the present study aimed to compare the effectiveness of problem solving training and participatory training with conventional training on clinical skills, anxiety and satisfaction in nursing students of Gonbad Kavous Azad University.Methods: The present research was a quasiexperimental study with the pretestposttest control group design. The study population included all nursing students of Gonbad, Aliabad and Gorgan Azad universities ninety of whom were divided into 3 groups of 30 participants by random blocking method: participatory training, problem solving training and conventional training. Data collection tools were: DOPS checklist, cognitive domain assessment questionnaire, Spielberger statetrait anxiety inventory, and Visual analogue Scale (VAS) questionnaire. Paired ttest was used to compare the mean scores of clinical skill before and after training, chisquare test was used to compare the level of obvious and hidden anxiety, and ANOVA test was used to analyze students’ satisfaction scores.Results: There was a significant difference between the mean scores of clinical skills before and after the intervention in the participatory training (P> 0.001); this is also true for problem solving training (P > 0.001). In conventional training, the difference between the scores is not comparable with the two other training methods In the obvious and hidden domains of participatory and problem solving training in contrast conventional training were a significant difference between the mean score, before and after the intervention (P<0.05 ). In the satisfaction domain similarly in the participatory and problem solving training in contrast conventional training were a significant difference between the mean score, before and after the intervention (P < 0.001).Conclusions: The results of this study indicated that participatory training and problem solving training can be considered appropriate methods because of promoting clinical skills, reducing anxiety and stress in the clinical environment, and improving the satisfaction of difficult working conditions. Therefore, it is suggested. In relation to this study, two methods of participatory and problem solving in contrast with current method was done, from all Novel educational methods are using and comparison the results also using in all Nursing groups.