بررسی ارتباط بین روابط بین نسلی و حمایت اجتماعی بر توانایی خودمراقبتی در سالمندان مبتلا به بیماری مزمن

مقدمه: با بروز تغییرات اجتماعی و دگرگونی‌های سنتی، مراقبت خانواده از سالمندان کاهش یافته است که این امر پیامدهای جسمانی، روانی، اجتماعی و اقتصادی ویژه‌ای را برای این نسل به همراه داشته است. هدف از این مطالعه، تعیین ارتباط بین »روابط بین نسلی « و »حمایت اجتماعی « بر »توانایی خودمراقبتی « در سالمندان مبتلا به بیماری مزمن است.روش کار: این مطالعه تحلیلی در سال 1399 در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی گلستان انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 360 سالمند مبتلا به بیماری مزمن بستری وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های روابط بین نسلی، حمایت اجتماعی، خودمراقبتی جمع آوری شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون های ویلکاکسون، رگرسیونی خطی و تحلیل معادلات خطی با استفاده از نرم افزار spss نسخه 21 و در سطح معنی داری 0.05 استفاده شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار روابط بین نسلی (4.6 ±40.7) تا حدودی خوب، حمایت اجتماعی (11.31 ±85.02) و خودمراقبتی (8.84 ±70.53) در سطح بالا بود. بین حمایت اجتماعی و روابط بین نسلی ارتباط مثبت و معنی داری مشاهده شد (0.24= β و 0.001>p)، اما ارتباط روابط بین نسلی با خودمراقبتی (0.001> p و 0.18= β) و حمایت اجتماعی با خودمراقبتی (0.001> p و 0.276 = r) معکوس و معنی دار بود.نتیجه‌گیری: با افزایش روابط بین نسلی، ابعاد حمایت اجتماعی در سالمندان مبتلا به بیماری مزمن افزایش یافت. سالمندانی که‌ از حمایت اجتماعی و روابط بین نسلی قوی تری برخوردار بودند، توانایی خودمراقبتی کمتری داشتند. به نظر می رسد سالمندان مورد مطالعه، مسئولیت مراقبتی خود را به خانواده واگذار کرده و از این رو توجه کمتری به خود داشتند.

The Relationship between Intergenerational Relationships and Social Support on Self-Care in Elderly People with Chronic Disease Referring to Teaching Medical Centers of … University of Medical Sciences in 2020

Introduction: With the appearance of social changes and traditional transformations, family care for the elderly has decreased, which has special physical, psychological, social, and economic consequences for this generation. This study aimed to determine the relationship between intergenerational relationships and social support on selfcare ability in the elderly with chronic disease.Methods: This analytical study was conducted in 2020 in the educational and medical centers of Golestan University of Medical Sciences. Using the available sampling method, 360 elderly patients with chronic disease were included in the study. Data were collected using questionnaires of intergenerational relationships, social support, selfcare . Wilcoxon, linear regression, and linear equation analysis were used to analyze the data using SPSS software version 21 and at a significance level of 0.05.Results: The mean and standard deviation of intergenerational relationships (40.7 ± 4.6) were somewhat good, and social support (85.02 ±11.31) and selfcare (70.53 ± 8.84) was high. There was a positive and significant relationship between social support and intergenerational relationships ( β=0.24, P<0.001), but the relationship between intergenerational relationships and selfcare ( β=0.18, P <0.001) and social support with selfcare (r = 0.276, P <0.001) was inverse and significant.Conclusion: With the increase of intergenerational relations, the dimensions of social support in the elderly with chronic diseases increased. Older people with stronger social support and intergenerational relationships were less able to take care of themselves. It seems that the studied elderly left their responsibility of care to the family and therefore paid less attention to themselves.