تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی بر تنظیم شناختی هیجان در دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی

مقدمه: با توجه به نقش محوری تنظیم شناختی هیجان در حفظ و تشدید نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی، لزوم ارائه خدمات حرفه ای روانشناختی به بیماران مبتلا به اضطراب اجتماعی ضروری به نظر می‌رسد. لذا، این پژوهش با هدف تعیین تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی بر تنظیم شناختی هیجان دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد. روش کار: این پژوهش، آزمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش دربرگیرنده کلیه دانشجویان دارای اضطراب اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی شهر تبریز در سال تحصیلی 99-1398 بود که 30 دانشجو که مطابق با نمره برش بالای 16 در پرسشنامه فوبی اجتماعی connor و همکاران (2000)، تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی را دریافت کردند، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (15 نفر در هر گروه) جایگزین شدند. هر دو گروه پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان garnefski و همکاران (2001) را به‌عنوان پیش‌آزمون تکمیل کردند و پس از اتمام هشت جلسه رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی در گروه آزمایش، مجدداً پرسشنامه مذکور به‌عنوان پس‌آزمون در گروه ها تکمیل شد. ضمن اینکه گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک متغیره تحلیل شدند.یافته ها: بین میانگین نمره‌های پس‌آزمون گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی‌داری وجود داشت (0.001=p)، چنانچه مداخله مذکور باعث کاهش استفاده از راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان و افزایش به کارگیری راهبردهای مثبت در گروه آزمایش شد. نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مثبت رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی بر کاهش استفاده از راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان و افزایش به کارگیری راهبردهای مثبت توسط دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی، استفاده از ‌این روش درمانی در دانشگاه ها توصیه می‌شود.

The Effectiveness of Group Dialectical Behavior Therapy on Cognitive Emotion Regulation in Students with Social Anxiety Disorder

Introduction: Given the central role of cognitive emotion regulation in maintaining and exacerbating the symptoms of social anxiety disorder, the need to provide professional psychological services to patients with a social anxiety seems necessary. Therefore, this study was conducted to determine the effect of group dialectical behavior therapy on cognitive emotion regulation in students with social anxiety disorder.Methods: This research was experimental. The statistical population of this study included all students with social anxiety in Tabriz University of Medical Sciences in the academic year of 20192020 that the 30 students who received a social anxiety disorder diagnosis according to the cutoff score above 16 in the Connor et al. (2000) Social Phobia Inventory were selected by multistage cluster sampling method and purposive sampling as the statistical sample and they were randomly assigned to one experimental and one control groups (15 people per group). All two groups completed the Garnefski et al. (2001) Cognitive Emotion Regulation Questionnaire. After completing eight sessions of group dialectical behavior therapy in the experimental group, the questionnaire was again completed as a posttest in the groups and the control group received no intervention. The results were analyzed using multivariate and univariate analysis of covarianceResults: There was a significant difference between the mean scores of the posttest in the experimental and control groups (p=0.001) if this intervention reduced the use of negative cognitive emotion regulation strategies and increased the use of positive strategies in the experimental group.Conclusion: Considering the positive effect of group dialectical behavior therapy on reducing the use of negative cognitive emotion regulation strategies and increasing the use of positive strategies by students with social anxiety disorder, the use of this method in universities is recommended.