بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان سازگاری زناشویی و نگرش‌های ناکارآمد دانشجویان متاهل

مقدمه: افزایش سازگاری زناشویی همراه با اصلاح نگرش های ناکارآمد موجب بالا رفتن نشاط و ارضای نیازهای عاطفی-روانی زوجین می شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان سازگاری زناشویی و نگرش های ناکارآمد دانشجویان متاهل بود.روش کار: روش پژوهش از نوع آزمایشی و پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره خصوصی شهر کرمان از آذرماه سال 1397 تا خردادماه سال 1398 بودند. از جامعه مذکور، 30 زوج (60 نفر) به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل (هر گروه 15 زوج) قرار گرفتند. گروه‌ آزمایش تحت 12 جلسه 90 دقیقه ای آموزشیدرمانی درمانی یک بار در هفته قرار گرفتند ولی در مورد گروه کنترل اقدامی انجام نشد. مقیاس سازگاری زناشویی spanier (1976) و مقیاس نگرش‌‌‌ ناکارآمد weissman beck (1978) قبل و بعد از اجرای درمان به آزمودنیها داده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس به کمک نرم افزار spss نسخه 21 تحلیل شدند. سطح معنی داری، 0.01 در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار سازگاری زناشویی در پیش آزمون در گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 6.30 ±61.09 و 5.07 ± 60.10 و در پس آزمون 8.21 ±86.86 و 6.34 ±60.09 به دست آمد. همچنین میانگین و انحراف معیار در متغیر نگرش های ناکارآمد در پیش آزمون در گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 8.97 ± 104.16 و 9.52 ±103.15 و در پس آزمون 7.50 ±97.16 و 8.89 ±102.15 بود. بنابراین در گروه آزمایش نمره کسب شده سازگاری زناشویی در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنادار بود[s1] (0.01 >p[s2] )، اما در متغیر نگرشهای ناکارآمد تفاوت معنادار نبود (0.01 >p[s3] ).نتیجه گیری: روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد میزان سازگاری زناشویی را افزایش می دهد و می توان این تکنیک را برای بهبود روابط دانشجویان متاهل و بالا بردن سطح بهداشت روانی خانواده و جامعه به کار برد. اما جهت بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به شکل گروهی بر نگرشهای ناکارآمد، نیاز به انجام پژوهشهای بیشتری است.

Effect of Acceptance and Commitment Therapy on Marital Adjustment and Dysfunctional Attitudes among Married Students

Introduction: Increasing marital adjustment along with improving dysfunctional attitudes will increase the vitality and satisfaction of the couplechr('39')s emotionalpsychological needs. The aim of the present study was to investigate the effect of acceptance and commitment therapy on marital adjustment and dysfunctional attitudes among married students.Methods: The research method was experimental and pretest, posttest with a control group. The statistical population of the study consisted of married students referred to private counseling centers in Kerman city. The sampling method was purposive and 30 couples (60 individuals) were selected and assigned to an experimental and control group randomly. The experimental groups were treated in 12 sessions with 90 minutes once a week, but no action was taken for the control group. Spanier Marital Adjustment Inventory (1976) and Weisman Beckchr('39')s dysfunctional attitude Inventory (1978) were used before and after treatment and training. Data were analyzed using analysis of covariance in SPSS 19. The significance level was considered 0.01.Results: Mean and standard deviation of marital adjustment in the pretest in the experimental and control groups were 61.9 ±6.30 and 60.10 ± 5.07 and in the posttest were 86.86 ±8.21 and 60.09 ±6.34. Also, the mean and standard deviation in the variable of dysfunctional attitudes in the pretest in the experimental and control groups were 104.16 ±8.97 and 103.15 ±​​9.52 and in the posttest were 97.16 ± 7.50 and 102/15 ± 8/89. Therefore, in the experimental group, the score of marital adjustment was significantly different compared to the control group (p <0.01), but there was no significant difference in the variable of dysfunctional attitudes (p <0.01).Conclusion: Acceptance and commitment based treatment method increases the level of marital adjustment and this technique can be used to improve the relationship between married students and raise the level of mental health of the family and society. However, more research is needed to evaluate the effectiveness of groupbased acceptance and commitment therapy on dysfunctional attitudes.