تاثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر پیامدهای ناشی از بیماری مولتیپل اسکلروزیس: یک مرورنظام مند و فراتحلیل

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس بیماری التهابی مزمن بوده که باعث تخریب سیستم اعصاب مرکزی می شود. مطالعات نشان می دهد که یکی از روش های غیر دارویی موثر بر درمان بیماری، تکنیک آرام سازی پیشرفته عضلانی است. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر پیامدهای ناشی از بیماری مولتیپل اسکلروزیس در مطالعات چاپ شده است. روش کار : این مطالعه مرور نظامند و متا آنالیز از ابتدا تا فروردین ماه 1397 انجام شده است. جست وجو در پایگاه های اطلاعاتی انگلیسی و فارسی تا پایان فوریه 2018 انجام شد. مطالعاتی که به اجرای تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی در مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس پرداخته بودند و داده های لازم برای ورود به تحلیل دردسترس بود، وارد مطالعه شدند و مطالعات غیرمرتبط و تکراری بدون متن کامل مقاله از مطالعه خارج شدند. به منظور بررسی کیفیت مقالات از چهار مقیاس جَداد، کانسورت، نیوکاسلاُتاوا و میزان خطر تورش کوکران استفاده شد. جهت آنالیز داده ها از مدل اثرات تصادفی استفاده گردید و ناهمگنی مطالعات با شاخص i2 بررسی شد. داده ها با نرم افزار stata وspss نسخه 11 تحلیل شد. یافته ها: ازمیان 773 مطالعه، 12مقاله انتخاب گردید که طی سال های 1387تا 1395 انجام شده بودند. مطالعات به تاثیر مثبت و معنادار آرام سازی پیشرونده عضلانی بر کاهش استرس]75.7%=i2 (2.50,8.18)5.34[، درد]96%=i2 (0.37,4.17)2.27[، خستگی]93%=i2 (0.55,1.71)1.13[، افسردگی]87.4%=i2 (3.46,10.98)3.76[، بهبود کیفیت خواب] 77.8%=i2 (2.37,5.05)3.71[ اشاره داشتند. ضریب همبستگی اسپیرمن بین نمره مقیاس جَداد ،کانسورت و نیوکاسلاُتاوا ارتباط معنی داری را نشان داد.نتیجه گیری: تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی را می توان به عنوان مداخله پرستاری، روشی مناسب، ارزان و کارا در جهت کاهش پیامدهای بیماران مولتیپل اسکلروزیس توصیه نمود.

Effect of Progressive Muscle Relaxation on the outcomes of Multiple Sclerosis disease: A systematic review and meta-analysis

Introduction: Multiple sclerosis (MS) is an inflammatory disease, makes damage in central nervous system. Evidence showed Progressive Muscle Relaxation (PMR) technique is one of the nonpharmacological methods used to treat MS. The purpose of the study was to determining the effect of PMR on the MS's outcomes in published papers in the field. Method: This systematic and metaanalysis study were conducted from the beginning to April 2018. English and Persian databases were searched until the February 2018. Studies that implement PMR in MS patients and had available data for analysis were included and irrelevant and duplicated studies were excluded. To quality appraisal of articles, four scales JADAD, CONSORT, NewcastleOttawa and Cochran's risk of bias were used. Data analysis was carried out through the randomeffects model, and heterogeneity was investigated by I2 index by using the STATA and SPSS software version 11. Results: From 773studies, 12articles were selected that conducted between years 2008 to 2016. Studies have mentioned a positive and significant effect of PMR on reducing stress [5.34(8.18.2.50) I2=75.7%], pain [2.27(4.17.0.37) I2=96%], fatigue [1.13 (1.71.0.55) I2=93%], depression [3.76(10.98.3.46) I2=87.4%] and improving sleep quality [5.34(8.18.2.50) I2=75.7%]. Spearman's correlation coefficient between scores of JADAD, CONSORT and NewcastleOttawa were significant. Conclusion: PMR can be recommended as a nursing intervention, a suitable, inexpensive, and effective technique to reduce the outcomes of MS patients.