تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده‌محور بر دانش، نگرش و خودکارآمدی مادران کودکان مبتلا به آسم

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر دانش، نگرش و خودکارآمدی مادران کودکان مبتلا به آسم صورت گرفته است.روش کار: این پژوهش یک مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی می باشد، که در سال 91 انجام شد، در این مطالعه 172 مادر کودک 126 ساله مبتلا به آسم که شرایط ورود به مطالعه را داشتند به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. این پژوهش طی سه مرحله قبل از مداخله، مداخله و بعد از مداخله صورت گرفت. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل: پرسشنامه های دانش، نگرش، خودکارآمدی نسبت به دارو دادن به کودک، کنترل حمله آسم، و شناخت محرکهای آسم می باشد داده ها بعد از جمع آوری با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 و به کمک آزمون های آماری توصیفی و آمار استنباطی (آنالیز واریانس یک طرفه، و تی مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج مربوط به تاثیر مداخله تفاوت معنی داری در دانش 2/23 ± 21/33، نگرش 9/45 ± 53/94و خودکارآمدی 11/32 ± 137/62 مادران بعد از مداخله نسبت به قبل مداخله نشان دادند؛ و همچنین بین دانش، نگرش و خودکارآمدی تفاوت معنی داری p<0/01 وجود داشت. ضریب اطمینان 95% می باشد.نتیجه گیری: کاربرد الگوی توانمندسازی خانواده محور بر دانش، نگرش و خودکارآمدی والدین در کنترل و مدیریت بهتر بیماری آسم در کودکان خردسال تاثیردارد. بنابراین مراقبین بهداشتی می توانند از طریق مشارکت خانواده در کنترل بیماری مشکلات بیماران و خود را کاهش دهند، در نتیجه پیشنهاد می شود این الگو برای سایر بیماری ها نیز اجرا شود.