پیش‌بینی باورهای خودکارآمدی بر اساس راهبردهای خودتنظیمی دانشجویان

مقدمه:خودتنظیمی به عنوان یک راهبرد شناختی و خودکارآمدی به عنوان باور انگیزشی از مفاهیم اساسی نظریه شناخت اجتماعی بندورا به شمار می روند.هدف این پژوهش پیش بینی باورهای خودکارآمدی براساس راهبردهای خودتنظیمی دانشجویان بود.روش کار: روش پژوهش همبستگی بود.از بین جامعه آماری دانشجویان دانشگاه بوعلی سینای همدان در سال تحصیلی 94-1393 که تعداد آنان 177 نفر بود، با استفاده از فرمول کوکران، نمونه ای به حجم 122 نفر تعیین گردید که به شیوه نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شدند.برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های باورهای خودکارآمدیand froman owen اون و فرامن (1988)و راهبردهای خودتنظیمیand ryan connell کانل (1985)استفاده شد. به منظور پاسخ گویی به سوال های پژوهش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. داده ها با استفاده نرم افزار آماری spss.24 تحلیل شد.یافته ها: نتایح نشان داد، بین راهبردهای خودتنظیمی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان رابطه مستقیم معنا داری مشاهده شدوجود دارد. هم چنین نتایج نشان داد راهبردهای خودتنظیمی شناختی و خودتنظیمی درونی به طور معنا داری توانایی تبیین و پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان را دارند.نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گیری کرد با بهبود راهبردهای خودتنظیمی شناختی و خودتنظیمی درونی می توان خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان را بالا برد.