بررسی تاثیر ارائه بازخورد شفاهی بر رضایتمندی فراگیران در آموزش پرستاری

مقدمه:ارائه بازخورد یکی از مولفه های تدریس اثر بخش است، متاسفانه انجام این امر مهم در محیط های یادگیری بالینی چالش زا می باشد و مربیان بالینی در اغلب موارد از انجام این مسئولیت مهم شانه خالی می کنند.هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ارائه بازخورد شفاهی بر رضایتمندی فراگیران در آموزش پرستاری است.روش کار:مطالعه حاضر، یک مطالعه مداخله ای از نوع نیمه تجربی است، نمونه گیری به شیوه آسان و در دسترس انجام گرفت. تعداد نمونه ها 33 نفر از دانشجویان پرستاری( 19 نفر گروه مداخله و 14 نفر گروه کنترل) بودند و به همراه مربیان، کارآموزی خود را در بخش اطفال گذراندند. هر مربی در هر دو نوع روش آموزشی حضور داشت. در گروه مداخله، مربی بایستی حداقل یک نوبت در روز و در نزدیک ترین زمان ممکن به عملکرد دانشجو، بازخورد شفاهی را ارائه می نمود. ابزار گردآوری داده ها شامل: فرم اطلاعاتی حاوی مشخصات واحدهای پژوهش و پرسشنامه رضایتمندی از ارائه بازخورد بود سپس داده های مربوطه با استفاده از نرم افزار آماری spss17 و آزمون های آماری من ویتنی، کای اسکوئر و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها:نمره رضایت مندی از نحوه کارآموزی وارائه بازخورد موثر در دانشجویان گروه مداخله 6.87 ±32.94 و در دانشجویان گروه کنترل 4.87 ±28/28 بود، (0.038=p) . در بررسی نمرات 19 سوال پرسشنامه رضایتمندی در بین گروه مداخله و کنترل، نمرات سوالات: بازخورد شفاهی را در نزدیکترین زمان پس از عملکردتان دریافت کردید ، ارائه بازخورد سبب ایجاد علاقه و انگیزه برای مشارکت شما در فعالیت های بالینی و یادگیری در محیط کارآموزی می شد، بازخورد سبب نگرانی شما و ایجاد محیط رقابتی و ترس از شکست گردید، ارائه بازخورد سبب احساس عصبانیت، سرافکندگی و وضعیت تدافعی در شما شد، ارائه بازخورد باعث ارتباط موثر بین مربی ودانشجویان و کادر درمان می شد، در گروه مداخله بیشتر از گروه کنترل بود(0.05>p)، اما در 14 سوال دیگر تفاوت آماری معناداری بین نمرات رضایتمندی گروه مداخله و کنترل وجود نداشت.نتیجه گیری: ارائه بازخورد شفاهی سبب افزایش رضایتمندی دانشجویان پرستاری از آموزش پرستاری می گردد، بنابراین توانمند سازی مربیان در این رابطه امری ضروری به نظر می رسد