مقایسه روش آموزش حل مسئله و مشارکتی بر یادگیری بالینی، اضطراب و رضایت دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اراک

مقدمه: با توجه به اهمیت ارتقای آموزش پرستاری، نیازمند استفاده از روش هایی هستیم که توانایی ایجاد دانش و مهارت لازم را در دانشجویان داشته باشند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سه روش آموزشی حل مسئله، مشارکتی و رایج بر یادگیری بالینی، اضطراب و رضایت دانشجویان پرستاری انجام شد.روش کار : این پژوهش نیمه تجربی در فاصله سال های 1394 تا 1396 در بخش های ویژه، بیمارستان امیرالمومنین اراک انجام شد. افراد تحت پژوهش تعداد 60 دانشجوی رشته کارشناسی پرستاری بودند که به روش تصادفی بلوک بندی شده ی ثابت انتخاب شدند و به طور تصادفی به سه گروه 20 نفره تقسیم و وارد مطالعه شدند. پس از اجرای پیش آزمون دانشجویان گروه کنترل به روش رایج و گروه های مداخله، یک گروه به روش مشارکتی و گروه دیگر به روش حل مسئله به مدت 9 روز تحت آموزش قرار گرفتند. در پایان کارآموزی از هر سه گروه پس آزمون گرفته شد و پرسشنامه های (اشپیل برگر و پژوهش گر ساخته) تکمیل شد. در نهایت داده ها با نرم افزار spss نسخه 16 آمار توصیفی و استنباطی (آنالیزواریانس، کای اسکوئر، کروسکال والیس، ویلکاکسون، تست دقیق فیشر) آنالیز شدند.یافته ها: میانگین های نمره یادگیری در سه گروه آموزشی بعد از مداخله با یکدیگر اختلاف معنادار آماری داشت(0.0001=p ) به گونه ای که بعد از مداخله میانگین نمره یادگیری در روش حل مسئله و مشارکتی بالاتر از روش معمول بود. درحالی که بین میانگین رضایت در سه گروه و اضطراب آشکار بعد از مداخله در سه گروه تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد(p>0.05) اما تفاوت آماری معنی داری بین اضطراب نهان در سه گروه وجود داشت.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دو روش آموزش حل مسئله و مشارکتی باعث ارتقاء مهارت های بالینی و کاهش اضطراب دانشجویان شده است؛ لذا پیشنهاد می شود جهت ارتقاء یادگیری بالینی دانشجویان از این دو روش در آموزش بالینی نیز استفاده شود.