خطاهای دستوری فعل در نوشتار کم‌شنوایان عمیق و شدید بزرگسال فارسی‌زبان

هدف: آسیب شنوایی بر تمام جنبه های زندگی فرد ازجمله ارتباط و ابعاد مختلف دانش زبانی او اثر می گذارد. خطاهای دستوری (صرفی و نحوی)، به وضوح در گفتار و نوشتار این افراد مشاهده می شود. هدف از این مطالعه مقایسهٔ تحلیلی خطاهای دستوری فعل در نوشتار بزرگسالان با آسیب شنوایی عمیق و شدید است.روش بررسی: این پژوهش به شکل مقطعی و تحلیلی انجام شد. 70 فرد بزرگسال با آسیب شنوایی عمیق و شدید (35 نفر از هر دو گروه) باتوجه به معیارهای ورود انتخاب و ارزیابی شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات، از تکلیف نوشتاری طراحی شده با شاخص روایی محتوایی مطلوب استفاده شد. داده های به دست آمده بااستفاده از آزمون تی مستقل و آزمون ناپارامتریک یومان ویتنی بررسی شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد بین دو گروه بزرگسال با آسیب شنوایی عمیق و شدید در خطاهای فعل تفاوت معنا داری وجود دارد (0٫05>p). بین میانگین درصد خطاهای حذف فعل، زمان فعل، جایگزینی فعل و مطابقت نداشتن فعل و فاعل در سه زمان حال و آینده و گذشته تفاوت معناداری مشاهده شد (0٫05>p).نتیجه گیری: بزرگسالان با آسیب شنوایی عمیق درمقایسه با بزرگسالان با آسیب شنوایی شدید، دارای خطاهای دستوری بیشتری در مقولهٔ فعل هستند.