وظایف عبادی مسلوس در فقه اسلام

چکیده یکی از بیماری‌هایی که از زمان‌های دور وجود داشته، مسیله بی‌اختیاری در ریزش ادرار و به عبارت دیگر «سلس‌البول» بودن است. این بیماری در حال حاضر افراد بیشتری را مبتلا کرده و طبیعی است که این افراد در مورد نجاست و پاکی بدن و لباس خود، در مورد تطهیر روحی یعنی وضو و به‌جاآوردن نمازهای واجب و مستحب، تماس با اسما مقدس و آیات قرآن کریم، شرکت در نمازهای جمعه و جماعات، مُحرِم شدن و انجام اعمال عبادی طواف و نماز طواف و… دارای احکام ویژه‌ای هستند. در این مقاله تلاش‌شده با مراجعه به روایات مربوطه و نیز فتاوای مراجع معظم تقلید گذشته و معاصر، به‌طور خلاصه وظایف مختلف فرد سلس‌البول را نقل کنیم. مبانی‌ای که در روایات و فتاوی? مورد توجه جدی قرارگرفته، یکی مضمون آیه شریفه «لا یکلف اللّ?ه نفساً الا وسعها» [بقره:286]، یعنی خداوند هیچ کسی را جز به اندازه توانش تکلیف نمی‌کند؛ و دیگری قاعده «المیسور لا یسقط بالمعسور» یعنی انجام آنچه آسان و ممکن است به خاطر آنچه سخت و دشوار است ساقط نمی‌شود؛ بوده است . به‌هرصورت، فرد سلس‌البول نسبت به یک فرد سالم وظیفه‌ای سخت‌تر دارد و این مصداق یکی از بلاهایی است که در دنیا وجود دارد و اگر دارنده آن صبر کند و وظیفه‌اش را به خوبی انجام دهد، مصداق صابران خواهدبود که اجرشان را خداوند به غیرحساب می‌دهد.