بررسی دردهای عضلانی‒اسکلتی در مادران دارای کودکان فلج مغزی ۴‒۱۲ سال

چکیده هدف: مراقبت از کودک فلج مغزی فشار زیادی را به بدن مراقبین وارد می‌نماید که این موضوع سلامت فیزیکی آنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. شیوع دردهای عضلانی?اسکلتی در مادران کودکان فلج مغزی به‌طور معناداری بیشتر از مادران کودکان عادی است. در این پژوهش به بررسی دردهای عضلانی?اسکلتی در نواحی مختلف بدن مادران کودکان فلج مغزی و عوامل موثر بر آن پرداخته شده است.روش‌بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی در شهر تهران و براساس نمونه‌گیری در دسترس انجام شد. در این مطالعه هفتاد مادرِ کودک مبتلا به فلج مغزی که دارای ملاک‌های ورود به مطالعه بودند، پرسشنامه نوردیک (nordic) را تکمیل کردند. داده‌ها با نرم افزار 16?spss و با استفاده از آزمون رگرسیون لوجیستیک تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که مادران کودکان فلج مغزی به ترتیب دردهای عضلانی?اسکلتی را بیشتر در کمر، شانه، زانو و مچ و انگشتان دست گزارش کرده بودند. به‌علاوه شدت دردهای عضلانی?اسکلتی نیز در کمر، زانو، مچ و انگشتان دست و شانه بیشترین میزان را داشته است. همچنین مشاهده شد که بین نمایه توده بدنی کودک و مادر و سطح حرکتی درشت کودک، با شدت درد‌های عضلانی?اسکلتی در کل بدن مادران رابطه معنادار مثبت وجود دارد (0.05 > p). ولی رابطه معناداری بین سن مادر و کودک با شدت درد‌های عضلانی?اسکلتی در کل بدن مادران مشاهده نشد (0.05 < p).نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های به‌دست آمده، به‌نظر می‌رسد هر چه نمایه توده بدنی کودک فلج مغزی و مادران بیشتر شود و توانایی حرکتی درشت کودک کمتر باشد، شدت درد‌های عضلانی?اسکلتی در کل بدن مادران بیشتر خواهد بود.