آزمون‌های تصویری درک و بیان اسامی؛ ابزارهایی جهت کشف تفاوت‌های درکی و بیانی کودکان2.5 تا 4 ساله فارسی زبان

هدف: این پژوهش به منظور بررسی توانایی درک و بیان اسامی در کودکان فارسی‌زبان طبیعی با استفاده از دو ابزار ارزیابی به نام‌های آزمون تصویری درک اسامی و آزمون تصویری بیان اسامی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تحقیقی و مقطعی تعداد 252 کودک2.5تا 4 ساله از 32 مهد کودک در شهر اصفهان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شده و مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های به دست آمده از دو آزمون تصویری درک و بیان اسامی، با استفاده از روش‌های آماری آنالیز واریانس یک-طرفه، آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن، و آزمون‌های ناپارامتری کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند.یافته‌ها: این پژوهش نشان داد که میانگین امتیازات درک و بیان اسامی در گروه‌های سنی 2.5، 3 ، 3.5و 4 ساله مورد مطالعه، به طور معناداری با یکدیگر تفاوت داشته (0.001 > p) و با افزایش سن، بر مقدار آن‌ها افزوده می‌شود. با افزایش سن، از میزان انحراف معیار امتیازات درک و بیان کاسته می‌شود. همچنین داده‌ها حاکی از وجود رابطه مستقیم بین میانگین امتیازات درک و میانگین امتیازات بیان بودند (0.001 > p و 0.803=r). نتیجه‌گیری: با افزایش سن کودکان، توانایی درک به موازات توانایی بیان و با تقدم نسبی توانایی درک بر بیان، افزایش می‌یابد. کاهش میزان انحراف معیار در پی افزایش سن، می‌تواند دلیلی بر نزدیک شدن توانایی‌های درک و بیان اسامی کودکان به یکدیگر و کاسته شدن از تفاوت‌های بین فردی باشد. دو آزمون درک و بیان اسامی به خوبی می‌توانند تفاوت توانایی درک و بیان اسامی را در گروه‌های سنّی مورد مطالعه نشان دهند.