تبیین مدل ساختاری برای پیش‌بینی نشانگان ضربهٔ ‌عشق در دانشجویان براساس طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه با میانجیگری راهبردهای شناختی تنظیم هیجان

زمینه و هدف: مواجهه با شکست عاطفی، سطوح بالایی از اضطراب، افسردگی، سوگ، نشانه‌های جسمانی، آسیب‌پذیری و تجربهٔ احساس‌های منفی را به‌همراه دارد. بهترین روش پیشگیری و مقابله در این زمینه، شناسایی عوامل مرتبط با آن است. پژوهش حاضر با هدف تبیین مدل ساختاری برای پیش‌بینی نشانگان ضربهٔ عشق در دانشجویان براساس طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه با میانجیگری راهبردهای شناختی تنظیم هیجان انجام شد. روش‌بررسی: این پژوهش توصیفی‌تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعهٔ آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه‌های آزاد اسلامی شهر تهران دارای نشانگان ضربهٔ عشق در سال تحصیلی 02-1401 تشکیل دادند. از بین آن‌ها 206 نفر به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامهٔ تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و کرایج، 2006) و فرم کوتاه پرسش‌نامهٔ طرح‌واره‌های یانگ (یانگ و براون، 1998) و پرسش‌نامهٔ نشانگان ضربهٔ عشق راس (راس، 2007) استفاده شد. برای تحلیل داده‌های پژوهش، روش مدل‌سازی معادلات ساختاری و دو نرم‌افزار spss نسخهٔ 25 و amos نسخهٔ 25 به‌کار رفت. سطح معناداری در این پژوهش 0٫05 در نظر گرفته شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد، اثرات مستقیم ابعاد طرح‌واره‌های رهاشدگی (0٫11= β و 0٫001=p) و تاییدطلبی (0٫15=β و ، 0٫001=p) و بازداری هیجانی (0٫17= β و 0٫001=p) بر متغیر ضربهٔ عشق معنادار است؛ ولی اثرات طرح‌واره‌های گرفتار و خویشتن‌داری معنادار نیست. نتایج مشخص کرد، طرح‌واره‌های رهاشدگی (0٫20-=β و 0٫001=p) و تاییدطلبی (0٫40-=β و 0٫001=p) و بازداری هیجانی (0٫21-=β و 0٫001=p) بر راهبرد انطباقی تنظیم هیجان اثر معناداری دارند؛ ولی اثرات طرح‌واره‌های گرفتار و خویشتن‌داری معنادار نیست؛ به‌علاوه طرح‌واره‌های رهاشدگی (0٫28= β و 0٫001=p) و تاییدطلبی (0٫18= β و 0٫001=p) و بازداری هیجانی (0٫24=β و 0٫001=p) بر راهبرد سازش‌نایافتهٔ تنظیم هیجان اثر معناداری دارند؛ ولی تاثیرات طرح‌واره‌های گرفتار و خویشتن‌داری معنادار نیست؛ همچنین اثرات غیرمستقیم طرح‌واره‌های رهاشدگی (0٫14= β و 0٫001=p) و تاییدطلبی (0٫20= β و 0٫001=p) و بازداری هیجانی (0٫14= β و 0٫001=p) بر ضربهٔ عشق معنادار است؛ اما اثرهای غیرمستقیم طرح‌واره‌های گرفتار و خویشتن‌داری معنادار نیست. شاخص‌های برازش (rmsea=0/17 ,cfi=0/99 ,gfi=0/99 ,ifi=0/99) همگی در سطح مناسبی قرار داشتند. نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش نتیجه‌گیری می‌شود، طرح‌واره‌های رهاشدگی، تاییدطلبی، بازداری هیجانی و همچنین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان تاثیر معنادار و مهمی در شکست عشقی دانشجویان دارند.

compiling a structural model for predicting love trauma syndrome in university students based on primary maladaptive schemas with the mediation of emotion regulation cognitive strategies

abstractbackground & objective: facing emotional failure is associated with high levels of anxiety, depression, grief, physical symptoms, vulnerability, and experiencing negative emotions. the best prevention and coping method is to identify the factors related to it. based on the review of the theoretical foundations and research literature, the two variables of primary maladaptive schemas and the cognitive regulation of emotion can affect the symptoms of love trauma in students. considering that the cognitive regulation of emotion is also affected by the primary maladaptive schemas, the current research aims to complete the previous study and investigate more deeply and more complexly, with the aim of testing and explaining a model for predicting love trauma symptoms of students based on primary maladaptive schemas with the mediation of emotion–regulation cognitive strategies.methods: this research was a descriptive–analytical correlational study. the statistical population comprised islamic azad university of tehran, tehran city, iran, with love trauma syndrome in the academic year of 2022–2023. among them, 206 people were selected using the available sampling method. to collect the data, the emotional regulation questionnaire (garnefski and karaij, 2006), the short form of the yang schema questionnaire (1999), and the love trauma syndrome questionnaire (ross, 1999) were used. the inclusion criteria were as follows: obtaining at least 20 (the cutoff point) from the love trauma syndrome questionnaire, passed at least two months from love trauma, aged 19 to 40 years, without any diseases or mental disorders, not being in new emotional relationship, not under treatment, and no addiction or drug abuse. the exclusion criterion was the non–cooperation of participants. the structural equation modeling method and spss25 and amos25 software were used to analyze the research data. the level of significance in this research was considered 0.05.results: the results showed that the direct effect of the dimensions of abandonment schema (β=0.11, p=0.001), approval seeking (β=0.15, p=0.001), and emotional inhibition (β=0.17, p=0.001) were significant on the love trauma variable. however, the effect of trapped schema (β=–0.48, p=0.060) and restraint (β=0.44, p=0.116) were not significant. abandonment schemas (β=–0.20, p=0.001), approval seeking (β=–0.40, p=0.001), and emotional inhibition (β=–0.21, p=0.001) had a significant effect on the adaptive strategy of emotion regulation. however, the impact of trapped schemas (β=–0.19, p=0.590) and restraint (β=0.20, p=0.572) was not significant. also, schemas of abandonment (β=0.28, p=0.001), approval seeking (β=0.18, p=0.001), and emotional inhibition (β=0.24, p=0.001) on compromise strategy were significant. the results of emotion regulation had a significant effect, but the effects of trapped schemas (β=–0.67, p=0.098) and self–control (β=0.55, p=0.175) were not significant. also, the indirect effect of abandonment (β=0.14, p=0.001), approval seeking (β=0.20, p=0.001), and emotional inhibition (β=0.14, p=0.001) on love trauma were significant. however, the indirect effects of trapped schema (β=–0.063, p=0.503) and restraint (β=0.034, p=0.66) were not significant. the fit indices showed a good fit for the model (ifi=0.99, gfi=0.99, cfi=0.99, rmsea=0.17).conclusion: the present study showed that the schemas of abandonment, confirmation seeking, and emotional inhibition, as well as cognitive regulation of emotion, have a significant effect on students’ love failure. therefore, the role of these variables should be considered in designing interventions and treatment programs or in holding treatment courses for people with love failure experience.