مدل‌سازی معادلات ساختاری مهارت‌های ارتباطی و شادزیستی سالمندان ساکن آسایشگاه: نقش واسطه‌ای خودشفقت‌ورزی

زمینه و هدف: باتوجه به اهمیت حیاتی بهزیستی سالمندان و رشد سریع جمعیت آنان، بررسی نقش متغیرهای مختلف در بهزیستی سالمندان ضروری به‌نظر می‌رسد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، مدل‌سازی معادلات ساختاری مهارت‌های ارتباطی و شادزیستی سالمندان ساکن آسایشگاه با نقش واسطه‌ای خودشفقت‌ورزی بود. روش‌بررسی: روش پژوهش حاضر باتوجه به ماهیت آن از نوع تحلیلی و مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی سالمندان ساکن آسایشگاه‌های سالمندان مستقر در شهرهای استان گیلان در سال 1399-1398 تشکیل دادند و نمونه‌گیری به‌‌روش دردسترس انجام گرفت. نمونهٔ آماری پژوهش باتوجه به تعداد متغیرهای پژوهش تعداد 210 نفر بود که از میان افراد جامعهٔ آماری انتخاب شدند. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامهٔ شادزیستی آکسفورد (هیل و آرگایل، 2002) و پرسش‌نامهٔ مهارت‌های ارتباطی بین‌فردی (کوئین دام، 2004) و مقیاس خودشفقت‌ورزی (نف، 2003) استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در نرم‌افزارهای spss نسخهٔ 24 و amos نسخهٔ 24 با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل‌سازی معادلات ساختاری صورت گرفت. سطح معناداری همهٔ آزمون‌ها 0٫05 بود.یافته‌ها: بررسی ضرایب مسیر مستقیم بین مسیرهای مختلف نشان داد، بین مهارت‌های ارتباطی و خودشفقت‌ورزی (0٫001>p، 1٫1=beta)، بین مهارت‌های ارتباطی و شادزیستی (0٫001>p، 0٫62=beta) و بین خودشفقت‌ورزی و شادزیستی (0٫001>p، 0٫37=beta) به‌طور معناداری رابطهٔ مستقیم وجود داشت؛ همچنین اثر غیرمستقیم مهارت‌های ارتباطی بر شادزیستی با نقش میانجی خودشفقت‌ورزی برابر با 4٫8 بود (0٫013=p). داده‌های گردآوری‌شده با مدل پیشنهادی پژوهش تناسب داشت (3٫05=cmin/df، 0٫96=gfi، 0٫97=nfi، 0٫086=rmsea).نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، تقویت مهارت‌های ارتباطی در سالمندان موجب افزایش میزان شادزیستی در آن‌ها می‌شود. در این میان خودشفقت‌ورزی نقش واسطه‌ای و موثری دارد.

structural equation modeling of communication skills and well-being of the elderly living in nursing homes: the mediating role of self-compassion

background & objectives: in iran, studies and statistical indicators indicate an elderly rapid growth; accordingly, as expected in 2031, an aging explosion will occur in our country. furthermore, 25% to 30% of the population will be over the age of 50 years by then. thus, it is essential to pay attention to the health of the aging population. moreover, a critical approach to reducing the complications associated with aging is to increase activity among the aging population. active aging should be considered a multidimensional and multilevel concept that can simultaneously be applied to individual levels and for policymaking. additionally, an important aspect of health in the elderly is the psychological dimension. besides, this aspect requires special attention and prevention of disorders, such as depression and anxiety in them. therefore, this study aimed to provide a structural model of communication and well–being skills of the elderly with the mediating role of self–compassion.methods: the research method was descriptive–analytical using structural equation modeling. the statistical population of this study included all the elderly living in nursing homes located in the cities of gilan province, iran in 2019–2020. fifteen people are needed to select the sample size in modeling research for each obvious variable. there are also 12 obvious variables based on the variables in the research conceptual model. therefore, 180 people were needed in this study. however, because all the questionnaires might not be completed by the participants, 250 questionnaires were distributed, of which 210 questionnaires were fully completed and analyzed. data were collected using oxford happiness questionnaire (hills & argyle, 2002), self–compassion scale (neff, 2003) and interpersonal communication skills questionnaire (queendom, 2004). the inclusion criteria were as follows: being elderly, having a minimum level of diploma education, lacking a specific physical illness or psychological disorder, not under special psychological treatment or medication. the exclusion criterion was a lack of cooperation in completing the questionnaires. in this research, descriptive statistics indicators (prevalence, percentage, mean and standard deviation) were used. the pearson correlation coefficient and structural equation modeling were also used. the data were analyzed in spss version 24 and amos version 24 using the structural equation modeling method. the significance level of all statistical tests was considered 0.05.results: examining the coefficients of the direct path between different paths showed significant direct relationships between communication skills and self–compassion (p<0.001, beta=1.1), between communication skills and happiness (p<0.001, beta=0.62) and between self–compassion and happiness (p<0.001, beta=0.37). also, the indirect effect of communication skill on happiness with the mediating role of self–compassion was equal to 4.8 (p=0.013). the goodness of fit indices of the fitted conceptual model were obtained as (cmin/df=3.05, gfi=0.96, nfi=0.97, rmsea=0.086). conclusion: according to the findings, strengthening communication skills in the elderly by increasing their compassion will increase their happiness.