اثر درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد گروهی بر کاهش علائم افسردگی ناشی از وابستگی به مواد مخدر در مردان وابسته به مواد

زمینه و هدف: اختلالات روان‌شناختی همراه با اعتیاد مانعی برای ترک و عاملی برای عود مجدد محسوب می‌شود؛ بنابراین باید در طرح درمان، این اختلالات را نیز در نظر گرفت. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر کاهش علائم افسردگی ناشی‌از وابستگی به مواد در مردان وابسته به مواد انجام شد.روش‌بررسی: روش این پژوهش، نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی مردان دارای تشخیص افسردگی ناشی‌از وابستگی به مواد، مراجعه‌کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر اصفهان در سال 1395 تشکیل دادند. از مراجعه‌کنندگان به کلینیک پارسیان اصفهان که به‌صورت دردسترس در نظر گرفته شد، سی نفر به‌طور هدف‌مند مبتنی‌بر ملاک‌ها‌ی ورود و خروج انتخاب شدند و به‌شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند (هر گروه پانزده نفر). از پرسشنامهٔ افسردگی بک-ویرایش دوم (بک و همکاران، 1996) برای پیش‌آزمون و پس‌آزمون در هر دو گروه استفاده شد. به گروه آزمایش طی هشت جلسهٔ 90دقیقه‌ای درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد ارائه شد؛ اما برای گروه گواه مداخله‌ای انجام نشد. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزارssps نسخهٔ 21 در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با محاسبهٔ میانگین و انحراف معیار و تحلیل کوواریانس انجام پذیرفت. سطح معناداری در تمامی آزمون‌ها، 0٫05 در نظر گرفته شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین گروه دریافت‌کنندۀ درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد و گروه گواه در علائم افسردگی (0٫001>p)و ابعاد شناختی (0٫001>p)، عاطفی (0٫001>p)و جسمانی (0٫001>p) تفاوت معنادار وجود داشت. میزان تاثیر درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر کاهش علائم افسردگی و ابعاد شناختی، عاطفی و جسمانی، به‌ترتیب 63درصد، 61درصد، 67درصد و 77درصد بود.  نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌های این پژوهش نتیجه گرفته می‌شود که درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد گروهی منجربه کاهش علائم افسردگی ناشی‌از مواد در زمینهٔ شناختی، عاطفی و جسمانی در مردان وابسته به مواد می‌شود.

effects of group acceptance and commitment therapy on substance-induced depression symptoms in addicted men

background & objectives: those who struggle with substance dependence and abuse also suffer from other comorbid health conditions. psychological disorders accompanying substance dependence have detrimental effects on biopsychosocial and domestic health. depression is a barrier to withdrawal and exploiting available coping resources. to treat depression, various approaches have been explored, including psychotherapy, pharmacotherapy, and combination therapies. one of these interventions is acceptance and commitment therapy (act). this treatment aims to achieve a more valuable and satisfying life by increasing psychological resilience rather than simply focusing on cognitive reconstruction. although the effectiveness of psychological therapies in improving depressive symptoms has been emphasized in numerous studies, to our knowledge, no study has examined the effect of this treatment exclusively on the known dimensions of depression induced by substance abuse. so, this study aimed at investigating the effects of group act on the reduction of depression symptoms in addicted men with substance–induced depressive disorder (sidd). methods: this research was a quasi–experimental study with a pretest–posttest design and a control group. the statistical population consisted of all men diagnosed with substance–induced depression who were referred to addiction treatment centers in isfahan city, iran, in 2016. a total of 30 substance–dependent men with moderate to severe depression levels diagnosed based on the beck depression inventory–ii (bdi–ii; beck et al., 1996) were selected by purposive sampling method and randomly assigned to the experimental and control groups (n=15 for each group). the inclusion criteria were as follows: being 20 to 40 years old, having depressive symptoms during or shortly after substance use, obtaining moderate to severe depression scores based on bdi–ii, lacking severe physical problems preventing them from regularly attending the treatment sessions, and signing a consent letter to participate in the study. the exclusion criteria were as follows: non–cooperation and non–fulfillment of assignments presented in treatment sessions, absence for more than two sessions, physical illnesses found through initial interviews with individuals, and the opinion of the center’s consultant. bdi–ii was administered in the pretest and posttest for both groups. act intervention was provided for the experimental group in eight 90–min sessions. the posttest was conducted at the end of the eighth session for the control and experimental groups. data analysis was performed by descriptive statistics and inferential statistics using spss software version 21. regarding descriptive statistics, frequency tables, mean and standard deviation were calculated. regarding inferential statistics, an analysis of covariance was performed. in this analysis, the pretest was considered the covariance. the significance level in all tests was considered 0.05.results: the results showed a significant difference between the experimental group and the control group regarding the depressive symptoms (p<0.001) as well as cognitive (p<0.001), affective (p<0.001), and physical (p<0.001) dimensions. the effects of act on reducing depressive symptoms and cognitive, affective, and physical dimensions were 63%, 61%, 67%, and 77%, respectively.conclusion: based on the study results, group act improved dysfunctional negative beliefs, feelings, and physical symptoms due to depression in drug addicts and ultimately reduced cognitive, affective, and physical symptoms of depression in the experimental group. therefore, group act can be an effective intervention to improve sidd.