طراحی الگوی پیمان‌ درمانی با تمایزیافتگی خود در بین مُراجعین مراکز مشاوره

زمینه و هدف: پیمان‌ درمانی متغیر موثرتر در فرایند درمان و پیش‌بینی‌کنندهٔ بهتر پیامد درمان است. هدف این پژوهش، طراحی مدل پیمان‌درمانی و تعیین رابطهٔ آن با تمایزیافتگی خود در بین مُراجعان مراکز مشاوره بود.روش‌بررسی: روش پژوهش حاضر، توصیفی و مدل آن همبستگی بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی مُراجعان شهر تهران تشکیل دادند که در سال‌های 1396 و 1397 به مراکز مشاوره به‌منظور درمان مشکلات روانی و رفتاری، مراجعه کردند. گروه نمونه شامل دویست نفر مراجعه‌کنندهٔ زن و مرد بود که به‌روش غیرتصادفی از مناطق شمال، جنوب، شرق و غرب تهران انتخاب شدند. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس پیمان‌درمانی کالیفرنیا (گاستون و مارمار، 1994) و پرسش‌نامهٔ تمایز‌یافتگی خود (اسکورن و اشمیت، 2003) استفاده شد. آزمون مدل پیشنهادی پژوهش با نرم‌افزار amos و با استفاده از تکنیک مدل‌یابی معادلات ساختاری در سطح معناداری 0٫01 صورت گرفت. همچنین برای ارائۀ شاخص‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) از نرم‌افزار spss نسخۀ 24 استفاده شد. یافته‌ها: با انجام برازش مدل نهایی، شاخص‌های برازش به ‌ترتیب برای مجذور خی‌دو (3٫50=cmin) با مقدار شاخص برازش تطبیقی‌ (0٫907=cfi) محاسبه شد. ریشهٔ میانگین مربعات خطای برآورد (0٫072=rmsea) به‌دست آمد که نشان داد مدل حاصل برازش مناسبی با داده‌ها داشت و مدل، به‌صورت‌کلی تایید شد. همچنین میان متغیرهای پیمان‌درمانی با تمایزیافتگی خود رابطه وجود داشت (0٫28=beta، 0٫019=p). نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش ، مدل پیمان‌درمانی طراحی‌شده در این پژوهش و رابطهٔ آن با تمایزیافتگی خود در مُراجعان مراکز مشاوره، از برازش مناسبی برخوردار است؛ ازاین‌رو استفاده از الگوی مذکور به مشاوران کمک خواهد کرد تا درمان مناسب‌تری برای مُراجعان در نظر گیرند.

designing a model of therapeutic alliance with self-differentiation in the clients of counselling centers

background & objectives: numerous experts believe that an essential key to the success of treatment is the conclusion of a therapeutic alliance in the treatment process. mental health professionals have long recognized that different psychotherapy methods share the main elements. the therapeutic alliance is the most influential variable in the treatment process and the best predictor of therapeutic outcome. the concept of therapeutic alliances has historically emerged from the literature of psychodynamic research; however, it is considered essential in various psychological approaches. one consistent finding in recent research related to psychotherapy is that the quality of therapeutic alliance is a strong predictor of treatment outcomes in multiple approaches. accordingly, a poor therapeutic alliance is associated with the client’s treatment abandonment. personality traits of individuals play an important role in the client–therapist relationship. thus, another crucial characteristic in the client–therapist therapeutic alliance is the degree of differentiation of the client. the current study aimed to design a therapeutic alliance model and determine its relationship with its differentiation among counseling clients.methods: this was a descriptive and correlational study. the statistical population of this study included all clients with psychological and behavioral problems in tehran city, iran, referring to counseling centers in 2017 and 2018. initially, tehran was divided into north, south, east, and west regions. moreover, 3 counseling centers whose managers were willing to cooperate were selected from each section. next, by referring to counseling centers and information about the total number of clients per year in 2017 and 2018 (i.e., estimated to be 1700), using morgan’s table, the sample group consisting of 200 male and female references were randomly selected, consisting of 145 females and 55 males in the age range of 19 to 51 years. they also presented no history of drug use or stroke and had at least a diploma. the california psychotherapy alliance scale (gaston and marmar, 1994) and self–differentiation inventory (skowron & schmitt, 2003) were applied to collect the required data. the conceptual model of the research was presented based on horvath conceptual model (1981). descriptive statistics, including mean and standard deviation and tables were used in spss to present the collected data. to test the proposed research model, the structural equation modeling was applied amos at a significance level of 0.01.results: by performing the fitting of the final model, the fitting indices were calculated for the chi–squared (cmin=3.50) with the value of the comparative fit index (cfi=0.907), respectively. besides, the root mean square error of approximation (rmsea=0.072) was obtained, indicating that the final model had a good fit. furthermore, the model was generally confirmed. the obtained results also outlined a relationship between therapeutic alliance and self–differentiation (beta=0.28, p=0.019).conclusion: based on the present study findings, the therapeutic alliance model designed in this study and its relationship with self–differentiation in counseling center clients indicated a good fit; thus, using this model will help counselors consider more appropriate treatment for clients.