اثربخشی آموزش بخشودگی بر شادکامی و نگرش به زندگی نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست

زمینه و هدف: فقدان توجه نگرش به زندگی و شادکامی نوجوانان، به‌ویژه نوجوان بی‌سرپرست یا بدسرپرست منجربه ایجاد اختلالات روانی در دوران زندگی می‌شود؛ ازاین‌رو مطالعهٔ حاضر با هدف اثربخشی آموزش بخشودگی بر شادکامی و نگرش به زندگی نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست انجام شد.روش‌بررسی: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی دختران بی‌سرپرست و بدسرپرست شهر ملارد در شش ماه دوم سال 1397 تشکیل دادند. از این جامعه تعداد 30 نفر به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شده و به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. در مرحلهٔ پیش‌آزمون، پرسشنامهٔ شادکامی آکسفورد (هیل و آرگایل، 2002) و نگرش به زندگی باتیستا و آلموند (1998) روی همهٔ آزمودنی‌ها اجرا شد. سپس آموزش بخشودگی بر گروه آزمایش انجام پذیرفت. پس از پایان آموزش بخشودگی، مجدداً همان پرسشنامه در هر دو گروه اجرا شد. برای تحلیل داده‌ها نرم‌افزار spss نسخهٔ 21 و آزمون تحلیل کوواریانس تک‌متغیره و چندمتغیره به‌کار رفت. همچنین سطح معناداری 0٫01 در نظر گرفته شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش و گواه در نمرهٔ شادکامی و نگرش به زندگی، تفاوت معناداری وجود دارد؛ بدین‌صورت که کاربرد آموزش بخشودگی، میزان شادکامی را افزایش داده است. همچنین گروه آزمایش درمقایسه با گروه گواه دارای نگرش بهتری به زندگی بوده است (0٫001>p).نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش از آموزش بخشودگی می‌توان برای ارتقای شادکامی و نگرش به زندگی نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست استفاده کرد.

Forgiveness Teaching on Happiness and Attitude to the Life of Parentless or Poorly Parented Adolescent

Background & Objective: Lack of attention to the life and happiness of adolescents, especially adolescent and adolescent teenagers, leads to mental disorders during their lifetime. Therefore, the present study was conducted with the aim of teaching forgiveness on happiness and attitude towards the life of unprotected and inferior adolescents.Methods: This is a semi–experimental pre–test, post–test with control group. The statistical population of the study included all malaria males in the second half of 2019, and 30 were selected through convenience sampling and were randomly assigned to two groups of experimental and control groups. In the pretest phase, the Oxford Happiness Questionnaire (Hill and Argyll, 2002) and attitudes toward the life of Batista and Almond (1998) were applied to all subjects and then bonus training was done on the experimental group; after the forgiveness training, the same questionnaire was performed in both groups. Data were analyzed by SPSS software version 21 and single variable and multivariate analysis of covariance analysis. And a significant level of 0.01 was considered.Results: The results showed that there was a significant difference between the two experimental and control groups (in happiness score and attitude toward life). Thus, the use of forgiveness training increased the amount of happiness. Also, the experimental group had a better attitude toward life than the control group (p<0.001).Conclusion: Based on the findings of this research, forgiveness education can be used to promote happiness and attitude towards the lives of unprotected and inferior adolescents.