نقش شفقت به خود و تحمل پریشانی در سلامت اجتماعی زنان سرپرست خانوار

زمینه و هدف: آسیب پذیری زنان سرپرست خانوار در سطح فردی و نیز در سطح اجتماعی به کاهش سلامت اجتماعی در زنان منجر می شود؛ لذا پژوهش حاضر باهدف نقش شفقت به خود و تحمل پریشانی در سلامت اجتماعی زنان سرپرست خانوار صورت گرفت.روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی زنان سرپرست خانوار تحت حمایت کمیتهٔ امداد امام خمینی (ره) در سال 1397 شهرستان بهارستان تشکیل دادند که به روش نمونه گیری دردسترس بر اساس جدول مورگان، 291 نفر انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده جهت دستیابی به اهداف پژوهش شامل مقیاس تحمل پریشانی سیمون و گاهر (2005) و فرم کوتاه مقیاس شفقت خود نف (2003) و پرسشنامهٔ سلامت اجتماعی کییز (2004) بود. جهت تحلیل داده ها، نرم افزار spss نسخهٔ 21 و روش های آمار توصیفی مانند محاسبهٔ میانگین و انحراف معیار و نیز شاخص های آمار استنباطی آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه به شیوهٔ گام به گام به کار رفت. همچنین سطح معنا داری 0٫05 درنظر گرفته شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین شفقت به خود با سلامت اجتماعی (0٫627=r و 0٫001>p) و تحمل پریشانی با سلامت اجتماعی (0٫545=r و 0٫001>p) ارتباط مستقیم و معنا داری مشاهده شد. همچنین شفقت به خود (0٫603=r و 0٫001>p) و تحمل پریشانی (0٫517=r و 0٫001>p) به شکل معنا داری، توانایی پیش بینی سلامت اجتماعی را داشتند.نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش نتیجه گیری می شود با ارتقای شفقت به خود و تحمل پریشانی، می توان زمینهٔ بهبود سلامت اجتماعی زنان سرپرست خانوار را فراهم کرد.

Role of Self–Compassion and Distress Tolerance in the Social Health of Female Household Heads

Background & Objectives: The vulnerability of female household heads at individual and social levels leads to a decline in their social health. Therefore, the present study aimed to determine the role of self–compassion and distress tolerance in the social health of female household heads.Methods: The present study was a descriptive correlational research. The statistical population of the study consisted of all female household heads supported by the Imam Khomeini Relief Foundation in 2019 in Baharestan County. 291 subjects were selected by available sampling using the Morgan table. The tools used to collect Data were Simon and Gaher’s Distress Tolerance Scale (2005), Self–Compassion Scale – Short Form (SCS–SF) (2003), and Keyes Social Health Questionnaire (2004). To anaylze data, SPSS software version 21 and descriptive statistical methods such as mean, standard deviation, and inferential statistics (Pearson’s correlation test and multiple linear regression) were used by the step–by–step method, and the significance level was considered at 0.05.Results: The means and standard deviations of compassion, distress tolerance and social health were, 16.78±1.57, 13.4±1.27, and 18.41±2.29, respectively. There were direct and significant relationships between self–compassion and social well–being (r=0.627, p<0.001) and between distress tolerance and social well–being (r=0.545, p<0.001). Self–compassion (r=0.603, p<0001) and distress tolerance (r=0.517 and p<0.001) were significantly able to predict social health.Conclusion: The promotion of self–compassion and tolerance in distress will promote the social health of women household heads. Therefore, improving their health status should be considered by conducting training courses or workshops on self–compassion and distress tolerance for these individuals.