اثربخشی تلفیقی آموزش مهارت‌های اجتماعی و درمان‌ شناختی‌رفتاری بر سرسختی و شیوه‌های حل مسئله در افراد دارای معلولیت جسمی

زمینه و هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر تلفیق آموزش مهارت های اجتماعی و درمان شناختی رفتاری بر سرسختی و شیوه های حل مسئلۀ افراد دارای معلولیت جسمی انجام شد.روش بررسی: جامعۀ پژوهش حاضر شامل دویست نفر معلول حرکتی سازمان بهزیستی شهر قم بود که از میان نمونه ای شامل سی نفر دختر و پسر (پانزده نفر گروه کنترل و پانزده نفر گروه آزمایش) با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. روش پژوهش نیمه آزمایشی بود و شرکت کنندگان در یک مداخلۀ دوونیم ماهه، به مدت ده جلسۀ 120دقیقه ای آموزش دیدند. سپس با استفاده از طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه کنترل و اجرای پرسش نامه های سرسختی کوباسا و شیوه های حل مسئلۀ کسیدی و لانگ اطلاعات لازم جمع آوری شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش تلفیقی مهارت های اجتماعی و درمان شناختی رفتاری در افزایش سرسختی روان شناختی و همچنین افزایش در شیوه های حل مسئله اعم از (درماندگی 0٫001>p، مهارگری 0٫001>p، خلاقیت 0٫001>p، اعتمادبه نفس 0٫005=p، سبک اجتناب 0٫016=p و سبک رویارویی 0٫001>p) موثر بوده است. آموزش تلفیقی مهارت های اجتماعی و درمان شناختی رفتاری به افراد دارای معلولیت حرکتی، باعث کاهش اضطراب (به ویژه اضطراب اجتماعی) در آنان شد. همچنین به افزایش سرسختی (0٫001>p)، مقاومت و سازگاری با وضعیت جسمی شان منجر شد و باعث شد مهارت حل مسئله در آن ها بهبود یابد.نتیجه گیری: آموزش تلفیقی مهارت های اجتماعی و درمان شناختی رفتاری بر سبک های حل مسئله و سرسختی افراد دارای معلولیت حرکتی موثر است.

Evaluate of the Combination Effectiveness of Social Skills Training and CognitiveBehavioral Therapy to Hardiness and Problem Solving Methods in Persons with Disabilities

Objective: The aim of this research was to consider social skills training, cognitive therapy and way of solving the problem of low mobility of Qom welfare by consolidation.Methods: Research samples was made of 200 disabled people from all parts of the Qom city (center of Iran) that 30 individuals were selected randomly. Samples divided to two groups (15 for control group and 15 for test group) at the age of 20–30 and high school education. They were in an institute under the responsibility of welfare. This method was half–examined and participants were taught in 10 sections each 120 minute for 75 days. Then we gathered information according to pre–examined–past examined plan in control group and implementation hardiness questionnaire Kubasa and Cassidy and Long problem solving procedures. Data were analyzed by covariance.Results: The results showed that Integrated teaching social skills and cognitive therapy increased psychological hardiness as well as increased problem–solving styles including (failure p<0.001, control p<0.001, creativity p<0.001, confidence p=0.005, style, and light to avoid confrontation p=0.016 & p<0.001) were effective. Combined social skills training and cognitive–behavioral therapy for people with motor disabilities reduced their anxiety (especially social anxiety). It also led to increased stiffness (p<0.001), resistance and adaptation to their physical condition and improved problemsolving skills.Conclusion: Blended learning social skills and cognitive–behavioral therapy is effective problem–solving and tenacity disability.