اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌نگر بر نشانه‌های اختلالات روانی و بهزیستی بیماران مبتلا به تصلب چندگانه (ام.اس.)

هدف: بیماری تصلب چندگانه یکی از بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی بسیار مهم و شایع است که در اثر التهاب و تخریب غلاف عصبی میلین ایجاد می‌شود. تصلب چندگانه علاوه بر سلامت جسمانی، سلامت و بهزیستی روان‌شناختی افراد را نیز با مشکل مواجه می‌کند. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌گرا بر کاهش نشانه‌های اختلالات روانی و افزایش بهزیستی بیماران مبتلا به تصلب چندگانه بود.روش‌بررسی: پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل نابرابر بود. نمونهٔ پژوهش شامل 40 نفر از بیماران مبتلا به تصلب چندگانه (ام.اس.) بیمارستان سینا (فرشچیان) در شهر همدان بود که به‌صورت هدفمند انتخاب گردیده و در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسهٔ 90 دقیقه‌ای تحت روان‌درمانی مثبت‌نگر قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات پس‌آزمون و یک‌ماه بعد از اتمام جلسات آزمون پیگیری اجرا شد. ابزارهای استفاده‌شده در این پژوهش، پرسشنامهٔ نشانه‌های اختلالات روانی دراگوتیس و همکاران (1973) و مقیاس نشانه‌های سلامت روانی کیز (2005- 2002) بود. جهت تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس استفاده شد.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که روان‌درمانی مثبت‌نگر به‌صورت معناداری نشانه‌های اختلالات روانی را کاهش و سطح بهزیستی گروه آزمایش را افزایش داده است (0٫01 >p).نتیجه‌گیری: یافته‌های به‌دست‌آمده از این پژوهش نشان می‌دهد که روان‌درمانی مثبت‌گرا به‌عنوان درمان کوتاه‌مدت موثر، نه‌تنها باعث کاهش علائم و نشانه‌های اختلالات روانی می‌شود، بلکه می‌تواند باعث افزایش بهزیستی روان‌شناختی گردد. همچنین یافته‌های این پژوهش از این باور که روان‌درمانی مثبت‌گرا می‌تواند به‌طور موثری از طریق افزایش احساس لذت، تقویت توانمندی‌ها و افزایش معنا باعث افزایش بهزیستی شود، حمایت می‌کند.