حافظهٔ فعال و کفایت اجتماعی: دانش‌آموزان شنوا و ناشنوا

هدف: دانش‌آموزان ناشنوا یکی از گروه‌های کودکان با نیازهای ویژه هستند و ناشنوایی به‌نحو گسترده‌ای به‌عنوان یکی از ناتوانی‌های بسیار شایع به رسمیت شناخته شده است. به نظر می‌رسد دانش‌آموزان ناشنوا درمقایسه با دانش‌آموزان شنوا درزمینهٔ حافظهٔ فعال و کفایت اجتماعی با مشکلات عمده‌ای مواجه باشند؛ بنابراین، پژوهش حاضر به‌منظور مقایسهٔ حافظهٔ فعال و کفایت اجتماعی در دانش‌آموزان شنوا و ناشنوا صورت گرفت.روش‌بررسی: پژوهش حاضر، مطالعه‌ای علّی‌مقایسه‌ای بود. جامعهٔ آماری این پژوهش را دانش‌آموزان شنوا و ناشنوای دختر 10 تا 13‌سالهٔ شهر گرگان در سال 1397-1396 تشکیل دادند. دانش‌آموزان شنوا و ناشنوا به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند؛ به‌نحوی که اعضای هر گروه 40 نفر بود. ابزارهای این پژوهش آزمون حافظهٔ فعال دانیمن و کارپنتر و پرسشنامهٔ کفایت اجتماعی فلنر، لیس و فیلیپس بود. اطلاعات جمع‌آوری‌شده از طریق آزمون‌های آماری کلموگروف اسمیرنوف، ام.باکس، لوین، t مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیری در سطح معناداری 0٫05 و با استفاده از نسخهٔ 23 نرم‌افزار spss تجزیه‌وتحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین و انحراف‌معیار نمرات حافظهٔ فعال دانش‌آموزان ناشنوا (3٫27 ± 62٫46) به‌طور معناداری کمتر از دانش‌آموزان شنوا (3٫11 ± 73٫85) بود (0٫05