اثربخشی آموزش شناختی‌رفتاری بر اضطراب و امید به زندگی مادران کودکان با ناتوانی یادگیری

زمینه و هدف: ناتوانی یادگیری کودکان، مشکلاتی برای والدین و به‌ویژه مادران ایجاد می‌کند. هدف از این پژوهش، مطالعۀ اثربخشی آموزش شناختی‌رفتاری بر اضطراب و امید به زندگی مادران کودکان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری بود.روش‌بررسی: مطالعۀ حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمونپس‌آزمون با گروه کنترل بود. بدین‌منظور به روش نمونه‌گیریِ در دسترس، سی نفر از مادران کودکان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری از شهر نیشابور در سال 1395 انتخاب شدند. سپس به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (در هر گروه پانزده نفر). گروه آزمایش، آموزش شناختی‌رفتاری را در ده جلسۀ نوددقیقه‌ای به‌صورت هفتگی دریافت کردند. گروه کنترل نیز هیچ مداخله‌ای دریافت نکرده و در لیست انتظار بودند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامۀ امید به زندگی اشنایدر و همکاران (1991)، اضطراب بکو اپستین (1993)، پرسش‌نامۀ اختلالات یادگیری کلورادو (2011) استفاده شد. داده‌ها در دو سطح توصیفی و استنباطی تجزیه‌وتحلیل گردید. در سطح توصیفی از آماره‌های میانگین و انحراف معیار استفاده شد و در سطح استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده گردید.یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش شناختی‌رفتاری بر کاهش اضطراب مادران کودکان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری تاثیر دارد (0٫001>p). همچنین آموزش شناختی‌رفتاری بر افزایش امید به زندگی مادران کودکان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری نیز تاثیر دارد (0٫001>p).نتیجه‌گیری: می‌توان گفت که برنامه‌ریزی برای آموزش شناختی‌رفتاری بر اضطراب و امید به زندگی مادران کودکان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری اهمیت ویژه‌ای دارد.