اختلال هماهنگی رشد حرکتی، مقایسۀ بین فرهنگی با استفاده از نسخۀ دوم مجموعه‌آزمون ارزیابی حرکت برای کودکان

زمینه و هدف: ‌در کشور ما، اطلاعات کمی دربارۀ کاربردی‌بودن هنجار آزمون‌های حرکتی کشورهای غربی، که فرهنگ و جغرافیای متفاوتی دارند، فراهم است. هدف از انجام‌دادن این پژوهش، مقایسۀ عملکرد حرکتی کودکان هفت تا ده‌سالۀ شهر اراک با هنجار کودکان بریتانیایی مجموعه‌آزمون ارزیابی حرکت کودکان 2 (mabc2) بود. روش‌بررسی: این پژوهش از انواع پژوهش‌های توصیفی بود که با مشارکت 503 کودک با رشد طبیعی که به‌صورت تصادفی خوشه‌ای از مدارس شهر اراک در سال 1395 انتخاب شده بودند، انجام گرفت. همۀ کودکان با استفاده از مجموعه‌آزمون ارزیابی حرکت کودکان 2 (mabc2) (هندرسون، ساگدن و بارنت، 2007) ارزیابی و با جدول‌های هنجاری کودکان بریتانیایی مقایسه شدند. مقایسه‌های آماری با استفاده از آزمون‌های t تک‌نمونه‌ای، t مستقل و مانوا یک‌راهه انجام گرفت.یافته‌ها: اختلافات بین فرهنگی بسیاری در تکالیف آزمون به دست آمد. برتری در خرده‌مقیاس چالاکی دستی به‌نفع کودکان ایرانی (0٫004=p) و در تعادل (0٫001>p) و نمرۀ کلی آزمون (0٫001>p) به‌نفع هم‌سالان بریتانیایی بود. تفاوت در خرده‌مقیاس هدف‌گیری و دریافت معنادار نبود. در صورت استفاده از هنجار بریتانیایی شیوع اختلال هماهنگی رشدی در جامعۀ حاضر 9٫5درصد بود که نشان می‌دهد می‌تواند احتمال ایجاد مثبت کاذب را افزایش دهد. متغیر جنس به‌طور معناداری بر نمرات خرده‌‌مقیاس‌ها و نمرۀ ‌کلی آزمون اثر گذاشت؛ اما اندازۀ آثار یافت‌شده ناچیز بود.نتیجه‌گیری: با توجه به تفاوت‌های معنادار در عملکرد آزمون mabc2 در بین کودکان دو جامعه، تدوین هنجار جامعه، به‌ویژه در کشور ما، ضروری به نظر می‌رسد. پژوهش حاضر را می‌توان گامی به‌منظور استانداردسازی آزمون mabc2 در جامعۀ کودکان ایرانی تلقی کرد.