اثربخشی آموزش کاهش اهمال‌کاری بر کاهش خودناتوان‌سازی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشجویان

هدف: خودناتوان‌سازی و عدم درگیری تحصیلی با اهمال‌کاری مرتبط بوده و از مشکلات دانشجویان دارای اُفت تحصیلی است. این مشکل می‌تواند نتایج منفی و غیرقابل جبرانی را برای این دانشجویان به همراه بیاورد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بستهٔ آموزشی کاهش اهمال‌کاری بر کاهش خودناتوان‌سازی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشجویان بود.روش‌بررسی: پژوهش حاضر از نوع شبه‌آزمایشی با پیش‌آزمون‌پس‌آزمون و گروه گواه است. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی دانشجویان کارشناسی دانشگاه‌های آزاد استان همدان در سال تحصیلی 1397-1396 که اُفت تحصیلی داشتند، تشکیل داد. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی از بین دانشگاه‌های آزاد استان، دانشگاه آزاد واحد اسدآباد انتخاب شد و شرکت‌کنندگان به‌صورت داوطلبانه به پرسشنامهٔ اهمال‌کاری تحصیلی پاسخ دادند، تعداد 40 دانشجو که بیشترین نمرهٔ اهمال‌کاری را داشتند انتخاب شده و به‌صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس پرسشنامه‌های خودناتوان‌سازی جونز و رودوالت و درگیری تحصیلی ریو و تسنگ به‌عنوان پیش‌آزمون در هر دو گروه اجرا شد. آموزش بستهٔ کاهش اهمال‌کاری در گروه آزمایش طی 6 جلسه اعمال گردید. در پایان این دوره، هر دو گروه پرسشنامه‌های فوق را به‌عنوان پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس بررسی شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد آموزش بستهٔ کاهش اهمال‌کاری به‌طور معناداری موجب کاهش خودناتوان‌سازی تحصیلی و افزایش درگیری تحصیلی می‌شود (0٫001 >p).نتیجه‌گیری: باتوجه به اثربخشی این بستهٔ آموزشی، پیشنهاد می‌شود در جهت بهبود وضعیت تحصیلی دانشجویان اهمال‌کار استفاده گردد.